Cisza przed burzą (WP)

Aurora

Uwaga, ff WP, mini-mini-miniaturka.

Przedstawiam miniaturkę:

Cisza przed burzą

- Boromir, chce mi się spać.
- Cicho.
- Ale po co tu siedzimy? Orków nie sły… - szare oczy zaświeciły w mroku przerażone. Ktoś nadchodził.
W odpowiedzi Boromir przysunął się do chłopca i zakrył dłonią jego usta. Sam wstrzymał oddech.
Kroki były coraz bliższe.
Czemu to się stało? Czemu teraz?
Jakieś głosy.
Boromira przeszedł dreszcz niepokoju. Czuł, że po policzkach Faramira płyną pojedyncze, gorące łzy.
Przez szparę w drzwiach zobaczył buty. Zatrzymały się.
Odrzwia skrzypnęły.
- Co ty tu robisz? – Cichy, pełen zgrozy okrzyk służącej. – Jakby pan Denethor się dowiedział… Faramir!
Wyrwała brata z rąk Boromira. Wściekły chłopak wyszedł dumnie z pokoiku.
- Znowu go straszyłeś! Jak możesz, opowiem panu Denethorowi, zobaczysz…. – Pogroziła palcem i otarła łzy Faramirowi. – Nie płacz, Boromir żartował, kochanie, nic ci się nie stanie, cichutko…
Boromir odszedł zniesmaczony. Oni wszyscy żyję w przekonaniu o wiecznym pokoju.
Tylko on pozostał, ostatni ostrzeżony. Bez niego zginą.
Bo pokój jest tylko ciszą przed burzą.

Trilby

Och, och! Ale fajne. Mini mini mini i mi się podoba.

Hekate

Minimini refleksja - cholera, dlaczego ja widzę analogię z Syriuszem i Regulusem? (pytanie retoryczne)

Nie wiem, Mi się skojarzyło, jak przeczytałam twoją wypowiedź, heh.
Ori

Atra