Pseudopoezja

Noelle

Wczoraj póżno w nocy wyciągnęłam jaskrawy pisak i zaczęłam bazgrać po białym biurku...
Najpierw zielony flamaster.

fajerwerki

kolorowe iskry
jak kleksy na niebie
cieszą zachłanne oko tłumu

zetrę je szmatką
mijającego czasu

tam w górze znów będzie czysto

Następnie wpadłam w nastrój dziecinny, uznając, że będę tworzyć dla samej radości tworzenia. Wyciągnęłam pomarańczowy pisak.

licytacja kolorystyczna(tkanin)

nieważne co mi dasz
to i tak za mało
proszę, bądż naiwny
sprzedaj tanio
królewską purpurę
uszyję sobie serce
daj mi błekit
bo stara dusza już wyblakła
i brudną biel, mdły róż
jasną czerń i resztę

wówczas otrzymasz ode mnie radę

skończony idealisto
nie zapomnij

życie jest szare, i
posypane brokatem

Na koniec dobrałam gustowny cienkopis w barwie fioletu.

cisza sylwestrowej nocy

nareszcie nadszedł Nowy Rok
kieliszki z szampanem tak łatwo się tłuką
a serpentyny robią tylko bałagan
ale podobno wszystko się zmieni
czekam na rewolucję, śpiew i gwar

za dzwiękoszczelnymi oknami
nie słyszę nic

Kwik. Wypiłam całą butelkę Trele Morele. Może jednak ktoś mi czegoś dosypał?

Hekate

Noelle, świetne! Technicznie najlepszy jest pierwszy, zielony wiersz. Ale mnie się najbardziej podoba "licytacja kolorystyczna" - takie to... modernistyczne! Smile

Wyrazy podziwu.

Aurora

Wszzyyystkie mi się podobają! Widać, zdolności poetyckie są rodzinne (mamusia - kołysanki, Noeś i Orora wiersze...).
Mniam!
Kocham poezję współczesną, mrau!

Noelle

Dziś będzie ckliwie.

Szept[egoistka]

cichy szept
którego już nikt nie usłyszy
pieści moje uszy
słyszę bez słów

nie udzielę ci odpowiedzi
kocham tylko siebie

I niezgodnie z panująca porą roku...

Jesienny liść

Na listku brzozy
Nie ma już zieleni
On umiera
Jak wiele innych
Ale to przecież
Naturalna kolej rzeczy

Prawda?

Księżycowy motyl

mój mały motyl
z posrebrzanymi skrzydłami
chciał pofrunąć na księżyc

rozpaczliwe próby
projekt, który
nie mógł się powieść
przecenione siły

ranking niespełnionych marzeń
regularnie wzrasta

Freeze

Ten ostatni...Jakby nieskończony. Ale piękny.

Noelle

bałagan

na podłodze mojej duszy
walają się zbędne graty wspomnień
powinnam je posegregować
a nadmiar emocji złożyć w kosteczkę

niemniej nigdy nie mam czasu
najwyżej potknę się o zabłąkaną myśl

tak bardzo chciałabym być pedantką...

kamyk

znalazłam szary kamyk
zachowałam jak skarb
do czasu
lubiłam bawić się jak dziecko
wrzuciłam go na wodę

a topiony granit krzyczy
echo rosnących okręgów
wibruje na powierzchni jeziora

już nigdy do mnie nei wróci

Noelle

dziwna pani

przyszła do mnie
jutro

w niemodnym płaszczu
zamyślona

spytała:
czy odrzucisz baranka
tylko dlatego, że
jego runo jest czarne?

Noelle · Wysłany: Pią 22:51, 24 Mar 2006 Temat postu:

wierszyk troszkę "niegrzeczny"...

* * *

moje ręce
na twoim ciele
są zielone
i szczere
z zadowoleniem szumią
jak utopijny las

nie to co stare serce
które jest gajem
po którym spłynął
kwaśny deszcz

Noelle · Wysłany: Śro 19:48, 29 Mar 2006 Temat postu:

Pomyślałam, pogłowkowałam. Było trochę weny. Przerobiłam "kamyka"

'kamyk'

szary kamyk
czyba taki jak inne
kształtuję go palcami*

później

wrzucam go w wodę
a topiony kamień krzyczy
echo rosnących okręgów
wibruje na powierzchni jeziora

mamo, czy wolno bawić się ludźmi?

Hekate · Wysłany: Śro 19:56, 29 Mar 2006 Temat postu:

Wiesz Noelle, teraz rzucę taką sobie lekko uogólniającą uwagę. Twoje wiersze są takie... PROFESJONALNE. I skondensowane. Trochę przypominają mi Poświatowską, ale to jednak nie to. Poświatowskiej szczerze nie lubię, to dla mnie typowy przykład "babskiej" poezji - nie to, że nie rozumiem, ale jakoś w poezji mam trochę "męskie" odwyrtki" i wolę spojrzenie poetów płci brzydkiej.

Twoje wiersze poświatowszczyzny trochę w sobie mają, ale całe szczęście w stopniu jak dla mnie zjadliwym. Chyba za dużo w Tobie... czegoś... a nie wiem czego, ale może po prostu zdrowej ironii. Wszystko to, co piszesz, widzę na kolorowo. Zapewne przez te trzy różnopisakowe utwory Wink

Ciekawe, Noelle. Naprawdę ciekawe skrawki poetyckie. Jestem pod wrażeniem obserwując teraz to wszystko tak trochę z innej, calościowej perspektywy.
Klask, klask, klask!

Remusek17

dlaczego pseudopoezja?
to przecież poezja w czystej postaci
lecz mimo wszystko najlepszy jest ,,zeszyt od fizyki''' Smile

Noelle

ja

Jestem protonem
W atomie życia
małym bohaterem
niemitologicznym
dobrym, dobrym
chyba

a może i bandytą?

słoneczkiem mamusi
które nigdy nie zweszło

Remusek17

dlaczego protonem?
dla mnie w nich nie ma życia wszak ciasno musza sie trzymac jadra
ale wierszyk jest w porzadku Smile

Noelle

Protonem - bo naładowany dodatnio, pozytywnie.

Remusek17

aha

jesli o mnie chodzi to zazwyczaj sie nazywam
,, wolnym wiernym elektronem''
stad taka moja interpretacja Smile