Knajpa IV

Angua

Hm, ja chyba mam socjopatyczne skłonności, bo ostatnio: drażnią mnie ludzie z pracy, drażnią mnie ludzie z tańców – szczególnie jedna osoba, która musi cały czas gadać. Gada straszne pierdoły - innych to śmieszy, mnie już męczy. Bo co mnie obchodzi to, że jej się pedikiur niszczy od masowania stopy? Drażnią mnie jej uwagi w stylu: oj, czy te lustra są krzywe czy ja tak wyglądam? Uch. Gadanie dla samego gadania. Odrzuca mnie, momentalnie wkraczam wtedy w trzeci stopień alienacji. Czy ja jestem normalna?
Proszę za dużo nie spojrerować na temat Atramentowej Serii, bo niedawno zaczełam czytać Wink

Bardzo interesujące, gdybym było dwunastolatką, to bym wsiąkła, a tak po prostu czytanie sprawia mi ogromną przyjemność. Świetne postacie, z charakterem, świetne pomysły, ładnie napisane. Smolipaluch nieco mnie drażni, ale , jak na razie, jest chyba najbardziej interesująca postacią w książce…

Joan P.

Też mam jedną czy dwie takie osoby w klasie. Wkurzające, ale nieszkodliwe.
A w ogóle, tę klasę uważam za osobisty sukces. Nikt mnie nie znielubił i nikt nie dał mi głupiego przezwiska. Trzymam się blisko metali i jest nieźle.
No i nagle okazało się, że to, co mamy mieć z angielskiego w grupie zaawansowanej w liceum ja miałam w gimnazjum...
(pije)
Ach, i jeszcze jedna myśl - od soboty Oleśka jest w Londynie. I jest mi z tym bardzo dobrze, bo:
- nikt nie zadaje głupich pytań
- nikt nie wpycha się brutalnie i po chamsku na kompa
- nikt nie dzwoni po nocach
- mam pokój dla siebie i mogę iść spać kiedy chcę
- nikt się rano nie tłucze po pokoju, w dodatku powoli
- nikt nie zostawia włączonego światła i radia, gdy wychodzi z pokoju
Czy ja jestem taka dziwna, że w nieobecności mojej siostry (nie oszukujmy się - kompletnej blondynki*) widzę same superlatywy?

*Wczoraj przez telefon powiedziała, że byli w ''jakimś zamku'' i ''na jakimś południku''. Dopiero jej koleżanka wrzasnęła, że chodzi o Tower i Greenwich

Hekate

Noelle

Hekate

Taaa, mentorka ze mnie, że hej. Szczególnie, że piszesz wiersze dłużej ode mnie Wink

Chociaż nie ukrywam, że mi miło, może jednak mam jakieś zadatki na krytyka literatury Wink

A idea warsztatów literackich zawsze mnie bawiła, to trochę jak z amerykańskich filmów, na których pewne ludki chodzą na zajęcia, żeby zostać pisarzami. Jak dla mnie - czysty idiotyzm. Ale ja się nie nadaję do zajęć grupowych, od razu wszyscy zaczynają mnie wkurwiać. Nie należę, delikatnie mówiąc, do osób skromnych i, niestety, trudno mi wymusić na sobie pokorę...
O tak, powinnam z tym walczyć.
Problem w tym, że kocham swoje wady.

<popija piwko>

Jutro spotykam się z Verity z Mirriel, zaczęła studia w Toruniu. Miło.

Rej

Spać mi się, kurna, nie chce. A z rana trzeba wstać i psa wyprowadzić!
Więc kielich na dobranoc i dobranoc.

EDIT: <wskazuje paluszkiem>
Mam nowy nick! Aaaaa! Przepełnia mnie radość z update'u własnego image'u. Chyba jednak nie zasnę Razz

Angua

A propos piotrusiopanowania – tylko pozazdrościć. Chociaż zauważyłam, że chyba jednak zaczynam wsiąkać. Jestem teraz na rozdziale o Fenogliu. Na razie lubię gościa.
Warsztaty literackie? Nie byłam i pewnie nie będę, nigdy mnie to specjalnie ni interesowało, ale tez irytuje mnie, gdy widzę, jak co poniektórzy zachowują się jak owce, robią co im się każe, mimo iż od razu widać, że to jest bez sensu - nie wiadomo czy są tacy głupi, czy po prostu hipokryci i wazelinki.
A co właściwie tam mówią, na tych warsztatach? Jakie rymy stawiać? Polecają autorów? Czy po prostu prowadzący puszy się i nadyma?

Noelle

No, na początku wykład był mały, że piszemy o emocjach, i to jest źle, bo nie ma konkretnej rzeczy. Dyktował co jest dobre, a co nie; nad jedną dziewczyną się rozpływał, inną zgnoił(IMHO były na porównywalnym poziomie), o mnie powiedział "dobrze wykonane ćwiczenie", i że źle czytam, ukrywam twarz za kartką, nieważne. Cool

Pisaliśmy wiersz na szkielecie "Pożaru" Śliwiaka, oraz innego, Różewicza. Darmowe drożdżówki i picie. Podał parę cytatów i wyrecytował parę wierszyków, na równi stawiając Gałczyńskiego z Bronisławą Betlej(sic!). I przez weekend mam napisać sprawozdanie, relację, coś w ten deseń, do gazetki szkolnej.

smagliczka

Hekate

Hihi, dowiedziałam się dzisiaj, że nie jestem taka groźna, na jaką wyglądam (internetowo). A właściwie, to nawet wcale niegroźna ze mnie dziołcha.
Czyli - bardzo udane spotkanko z mirrielową Verity, która została zaciągnięta (bo jakżeby inaczej) do Kafefajki.

O Boru, czy ja naprawdę jawie się słownie jako taka, hmm, jak to było... wysoka w okularach z gniewnym spojrzeniem? Wink

Która gromi i rzuca wyłącznie fylozoficzno-mONdrymi tekstami?
Też wizerunek, psia mać, szczególnie w połączeniu z moją gębą nastolatki i niewinnym wyrazem bławatnych ocząt. Ekhm... tego... no może przesadziłam.
Ale mam piwno_fazę, więc wszystko mi wolno Wink

Rej

Wiesz, Szefowo... Jakby ci to tu powiedzieć...
Gdybym cię nie znała, to bym się bała Razz

Hekate

No super. W takim razie jestem groźnym zuem Wink

Ale wczoraj, to już w ogóle pecha miałam. Kupowałyśmy z mamą i babcią meble do salonu, no i w drodze powrotnej złapałyśmy gumę. A było już za pięć piąta, natomiast ja byłam umówiona z Verity o piątej - nienawidzę się spóźniać! No więc wypadłam z auta, które rodzicielka zaparkowała przed centrum handlowym (potem dowiedziałam się, że jeden z ochroniarzy pomógł jej zmienić koło) i poleciałam na przystanek.
No tak, korki :/
Spóźniłam się dwadzieścia minut, i tak jestem niezła, bo myślałam, że będzie gorzej.

A meble przyjadą w sobotę. Ładne są. Kanapa i dwa fotele.

Dzisiaj wybywam do lekarza po skierowanie do chirurga szczękowego (żeby wreszcie iść na laser uporządkować bliznę), latam po bibliotekach, płacę za ubezpieczenie, i robię zakupy. Ble. Ale za to wieczorem tradycyjny piątkowy sabat.

Humor od razu mi się poprawia, jak o nim pomyślę.

<popija kawę>

smagliczka

A ja Szefowej nie znam i się jej nie boję.
(prawdę mówiąc, bardziej w necie się jej obawiam niż w realu)
No co? W realu starsza jestem i silniejsza Razz

Cholera. Wyszło na to, że nie umiem dogadywać się z ekstrawetryczno-gryfońskimi osobami, które do tego mają humory :/ Nie chodzi o to, że ja - uosobienie nadludzkiej cierpliwości Laughing

- cierpliwość tracę. Ale ni cholery nie idzie się porozumieć, kiedy komunikuję osóbce przez telefon - po pięciu minutach spokojnego wysłuchiwania jej słowotoku i trajkotania o wszystkich sprawach, jakie tylko ślina jej na język przyniosła - żeby się zatrzymała na moment, bo strasznie dużo mówi i jak na razie nie dała mi w ogóle dojść do słowa (choć próbowałam kilka razy się odezwać).

Na to ta osóbka, zamiast iść po rozum do głowy i pomyśleć, że może mam jej coś ważnego do przekazania, kiedy ona tak trajkocze bez sensu... w mgnieniu oka odkłada słuchawkę :/ Dosłownie, odkłada ją, kiedy ja nabieram powietrza, by wreszcie coś powiedzieć (chyba do tego odkłada te słuchawkę wielce obrażona!).
A ja nie wiem, czy westchnąć z politowaniem, czy śmiać się, czy płakać.

Doprawdy, niektórzy trudni są w obsłudze :/

Hekate

O tak, ludzie są trudni w obsłudze. Ale gorsze w obsłudze są przychodnie lekarskie.
Poszłam po skierowanie do mojej pani doktor i oczywiście dostałam je od ręki, a potem powędrowałam do przychodni, gdzie przyjmuje chirur szczękowy, no i zaczęły się problemy...

Rejestracja na styczeń, ha ha ha.
Jeśli chcesz wejść wcześniej, to musisz czatować bladym świtem w poniedziałek, to może (podkreślam może) akurat uda ci się wepchnąć. Nie ma numerków, nie idziesz na konkretną godzinę, tylko czatujesz i albo cię przyjmą, albo nie. Bardzo zabawne, no normalnie szał. W styczniu, to już w ogóle będzie po ptakach, więc muszę w ten poniedziałek za dwadzieścia ósma rozpocząć sterczenie pod rejestracją. I mieć nadzieje na cud.

Grr grrr grrr...