Knajpa IV

Ceres

Weź mnie nie wkurzaj, wciąż mam nadzieję na zarabianie pisaniem scenariuszy do polskich komedii romantycznych. Klisze mam w małym paluszku, gorzej z weną Wink

.

Hekate

I jak tam, drogie koleżanki, pisanie wam idzie dzisiaj? Dzień taki pikny, na pewno słowa same sypią się na klawiaturę, jako ta sól z rozbitej solniczki albo.... eeee.... no dobra, to ja sobie może daruję kolejne porównania. Ekhm.

Na pocieszenie powiem wam, że sama dalej męczę moje... eee... opowiadanie, to samo, co zawsze. Ciągle. Niezmiennie. Myślę, że ono po prostu nie ma końca.

Natalia Lupin

Jakoś jestem w stanie w to uwierzyć, że nie ma końca Razz

*ekhm pułapka na ćmy ekhm*
Idzie jak krew z nosa. Pomysłu nie było i nie wiem, czy będzie. Ale napiszę to cholerstwo. Tylko jeszcze nie wiem, jak...

Hej. Są dobre strony. Zaczyna mi się w głowie układać moje niedokończone opowiadanie Razz

(Odwieczny syndrom deadline'ów; jak masz jakiś deadline nad głową, na pewno dostaniesz natchnienia na coś innego).

Hekate

Myślę, że istnieje gdzieś Kraina Niedokończonych Opowiadań. Ktoś powinien napisać o niej opowiadanie. I o chochlikach, Pukach, demonach niedokończonych opowiadań. Które pilnują, żeby na końcu nie było końca tylko trzy kropki. Albo coś w tym rodzaju. HAHAHAHAHA. Tak. Trochę mi chyba odbija.

Noelle

Kraina Niedokończonych Opowiadań... Dobreee. Możnaby zrobić z tego akcję, nie tyle pojedynek(temat na święta lub wielkanoc, kiedy się zbieramy by pisać z okazji chwili wytchnienia od pracy/studiów), byle każdy napisał swoją wersję tegoż. jak dla mnie - apetyczne Very Happy

Hekate

Haha, no to zapamiętaj Noeś, i wyjdź z inicjatywą w odpowiedniej chwili Wink

Nerwowa jestem dzisiaj strasznie, chyba sobie zapodam melisę. Za dużo niewykonalnej pracy, za mało czasu, nierezerwowalne hostele, niezdecydowani znajomi, konflikty, jak-pogodzić-wszystko-żeby-było-okej i tak dalej. Chciałabym mieć wszystko w dupie, osiągnąć jakieś mentalne upalenie. Ale nie umiem. Chlip.

Amadea Xilocent

U nas dzisiaj w zachodniopomorskim piękna pogada, aż żal było nie skorzystać i nie pojechać nad jezioro, 4 dni urlopu się temu pomysłowi przysłużyły. W efekcie nie mogę siedzieć, bo niestety za długo opalałam plecy i tą drugą część ciała. Kocham moją skórę białą jak śnieg, dla której filtr 50 to wciąż za mało.

Aurora

Ja swój urlop wciąż odchorowuję, czuję się zadżumiona. I w ogóle. Miesiąc ponad już pracuję, to takie dziwne i łatwo przyswajalne dla mojego organizmu (chyba że akurat jest zadżumiony, wtedy trochę słabiej mi przychodzi to wstawanie o 5 i cały dzień bycia biurwą in training).
I właśnie wyszło mi, że muszę napisać rozdział pracy magisterskiej w jeden niezagospodarowany weekend sierpnia...

Hekate

Ty się nawet nie waż. Chorować. Serio. W każdym razie nie w ten weekend. MASZ ZAKAZ.

O rany rany rany, jeszcze dwa dni. DWA. DNI. Mam wrażenie, ze jutro wyjdę z pracy o dwudziestej - a i tak nie zdołam przed urlopem wyczyścić referatu, bo to niemożliwe. Tak, tak, czekają mnie dwa upojne dni i noce spędzone w sądzie.

I mam głupawkę. Z przepracowania.

turmalin

Ten wpis będzie o upadku. Przez większość sesji wycinałam i sklejałam z małych tekturowych kawałków różne konstrukcje szkieletowe (i obejrzałam resztę sezonów Chirurgów, ale to się tu nie liczy). Na "praktykach" inwentaryzowałam milimetr po milimetrze, listek po listku (za)dużą, starą i (zbyt)secesyjną bramę. A dzisiaj kupiłam sobie Simsy. Tak. Uznałam, że mają więcej wspólnego z architekturą wnętrz niż moje studia.

W sumie. To i tak taniej niż licencja na autocad.

/Hekate, pracujesz w sądzie?

Hekate

Joan P.

Praktykuję w tej chwili w ambasadzie i głównie polega to na siedzeniu siedem godzin przed komputerem i robieniu co mi się żywnie podoba. Ewentualnie czasem coś przefaksuję, przekieruję telefon do konsulatu albo email do przełożonego, sprawdzę czy klimatyzator nie przecieka albo posortuję gazety.
Niewiele to ma wspólnego z socjologią, ale tym, co bardziej socjologiczne mam się zająć, jak inny praktykant wyjedzie. Ja tu siedzę w Kairze do września.
Generalnie, n razie praktyki nie trafiły mi się takie złe.

A jeśli chodzi o pisanie... Cóż, z siedmiu prac skończoną mam jedną, a i tak jestem święcie przekonana, że mogę coś jeszcze dopisać. Gdy nie masz deadline'a, pisanie nie kończy się nigdy. I może to i dobrze.

Kira

Ja powoli dochodzę do wniosku, że choćbym nie wiem jak boskie miała pomysły, nigdy niczego nie napiszę (ckliwe opowiadania nastolatki się nie liczą). Lepiej idzie mi tłumaczenie. Nawet zauważam u siebie postęp - coraz większą zgrabność i płynność tłumaczonych tekstów :]

Praktykantów wspieram całym sercem Smile

Odkąd dowiedziałam się, że moja koleżanka na fizjoterapii na 180 godzin praktyk w ciągu roku, zaczęłam wszystkich praktykantów darzyć wręcz nabożnym szacunkiem. Że też wy dajecie radę...!

Hekate

URLOP MAM URLOP NIE WIERZĘ NO!

Amadea Xilocent

Ja z kolei od poniedziałku wracam do pracy, równowaga w przyrodzie zachowana.

A wracając do praktyk, to Joan jak Ty trafiłaś do Kairu?