Filmowa dyskutownia

Harpoon

W sumie za Woodym Allenem nigdy nie przepadałem Razz

Za to udało mi się w końcu dobrać do Labiryntu Fauna. No i w sumie film bardzo dobry, można by się nawet pokusić o stwierdzenie świetny. Z tym, że jakoś nie dla mnie Razz

Chociaż parę rzeczy rzucało się w oczy. Jak choćby nagła chęć Julii na te winogrona. Albo to, że pod koniec filmy wszystkich olśniło i labirynt przestał być aż taki trudny do przejścia. Poza tym film był trochę jak dla mnie za smutny i nawet ten happy end na końcu nie był zbyt przekonujący. Ale zakładam, że tak właśnie miało być. Ale poza tym - strasznie przekonujący. Przy odpowiednich warunkach można się w niego wczuć a i wszelkiego rodzaju stwory wyglądały dość przekonująco. Niektóre aż za bardzo (patrz - żaba). Niektóre za to dość komicznie. No i duży plus dla ekipy, że potrafili wiernie przekazać strach Ofelii. Na prawdę się go czuje podczas oglądania. Podsumowując, świetny film, który polecam wszystkim. Sam jednak raczej za często nie będę do niego wracał.

Lora

Kira

O__O

Ja też Laughing

Lora

yadire

O rzeczywiście. Trzeba by się wziąć i obejrzeć, skoro chłopaczyna taki o właśnie.

Lora

Aurora

Ou faktycznie, young Voldemort... <szok>

Zaheel

Ja nadrobiłam zaległości, bo już płyty się zaczeły pokrywać kurzem. Więc na pierwszy ogień poszło "300 Spartan". Nie powiem byłam bardzo dobrze nastrawiona z opini większości ludzi, z którymi o nim rozmawiała, to też wymagania były spore. Po obejżeniu miałam trochę mieszane uczucia, z jednej strony ta "komiksowość" daje trochę "inności", ale niektóre sceny za bardzo ograne. Róznocześnie zastanowiła mnie postawa Kserksesa - co sie dzieje z człowiekiem, któremu uświadomi się, że jego boskość jest tylko wymysłem chorej psychiki.
Następnie ten nowy hanibal, bodajże "Po drugiej stronie maski". Zgadzam siez resztą, że pan Ulliel idelanie nadaje si na Voldzia. Właściwie to chyba tylko ona jest dla mnie mocnym punktem tego filmu. Jest taki zimny, ale równocześnie chciałabym go poznać. Właśnie taki jakiego wykreował Hopkins. Po "Milczeniu owiec" spodziewałam się po tym filmie czegoś lepszego. Nie ma jakiegoś zaskoczenia jakiegoś odniesienia. Troszkę za płytko wytułmaczone czemu był taki a nie inny. Brakowało mi lepszej muzyki. Film ot tak do obejrzenia.

Lora

Hec

Lo, Velvet goldmine, to ten film o glamrocku? Idol chyba po naszemu? Bo ja go, kurczę, gdzieś mam, a jeszcze go nie ruszyłam...

Last days nigdy nie obejrzałam i nawet van Sant mnie nie przekonał... Jakoś nie mogłam, nie wiem czemu.
Ale sam Van Sant- jak dla mnie- absolutny geniusz. Właśnie przymierzam sie do I kowbojki mogą marzyć- ostatenie spotkanie Gusa z Riverem i trochę mi smutno, że kiedy to obejrzę, to nie zostanie mi z ich filmów właściwie nic... Bla, bla, bla- koniec o Phoeniksie Razz

A propos gejów, homoseksualnych motywów i queeru, to godne polecenia- chyba najlepsze i najbardziej poruszające, spośród tych, które widziałam, są trzy filmy:

[link widoczny dla zalogowanych], która jest ekranizacją- ponoć niezbyt wierną, ale sama się niestety przekonać nie mogę, bo nie władam hiszpańskim- książki Ricardo Piglii. Film zrobił Pineyro, więc już to wystarczy za rekomendację.
Historia niby sensacyjna i niby watek miłości jest czymś pobocznym- tak można pomyśleć, ale w rzeczywistości splatają się iście po mistrzowsku. Film piękny i poruszający. Mężczyznom ponoć się nie podoba, ale sądzę, że potrzeba maksymalnego natężenia homofobii, żeby nie docenić gry głównych bohaterów i fantastycznego scenariusza.

Gdyby ktoś z Was miał chęć obejrzeć, to niestety, w necie jest tylko jedno tłumaczenie na polski- acz z beznadziejnym tajmingiem. Ale jako, że niezwykle mnie to frustrowało, tajming został poprawiony i dysponuję pięknie zgranymi w czasie, polskimi napisami.

[link widoczny dla zalogowanych]- Francois Ozon i jego historia o samotnym umieraniu. Smutne, bardzo, bardzo smutne.

I oczywiście- tadam! (to były fanfary Wink

)- [link widoczny dla zalogowanych], które dla mnie jest filmem niezwykłym, niecodziennym i zjawiskowym. Filmem kultowym, filmem-ikoną... Filmem, który nie pozwala ani na chwile przestać myśleć, nawet na długo, po zakończonym seansie. Oglądałam go niezliczona ilość razy i jakoś nie potrafię sobie wyobrazić, żeby kiedykolwiek powstało coś, co ładunkiem emocjonalnym dorówna obrazowi Van Santa...
Również dla miłośników Szekspira.

Hm, dobrym, mocnym filmem, jest też [link widoczny dla zalogowanych]. Co prawda dużo w nim erotyki, niektórzy twierdzą, że raczej pornografii... Cóż, rzeczywiście wiele scen, właściwie większość, jest przeznaczona raczej dla dorosłych, ale... coś w tym obrazie takiego jest, sama nie wiem. Może sposób, w jaki została potraktowana seksualność człowieka? Chyba tak. To jeden z nielicznych filmów, w które pokazują, ze sfera seksualna, jest właściwie częścią tej duchowej, i że nie tylko rozterki w stylu młodego Wertera, mogą zniszczyć człowieka i jego życie.
Nawet, jeżeli nie macie ochoty czegoś takiego oglądać, to warto o tym filmie [link widoczny dla zalogowanych], bo powstawał w, hmmm... ciekawy sposób.

Kira

Buahaha, Czas, który pozostał dała mi kiedyś do obejrzenia koleżanka, która, dobrnąwszy do gejowskiej sceny erotycznej, zszokowana wyłączyła komputer i dała płytę mnie, znanej fance slaszu, z prośbą, bym sprawdziła, czy ten film w ogóle się nadaje dla jej niewinnych oczu Laughing

Osobiście polecam gorąco film Anne Frank - The Whole Story, nakręcony na luźnej podstawie Pamiętnika Anny Frank. Piękna, wierna, maksymalnie wzruszająca historia niezwykłej żydowskiej dziewczyny, która, nawiasem pisząc, jest dla mnie już od kilku ładnych lat wzorem do naśladowania. Muzyka jest fantastyczna, podobnie jak kreacje Bena Kingsleya (znacie go pewnie z roli Izaaka Sterna w Liście Schindlera) jako Otto Franka i Hannah Gordon Taylor jako Anny. Pozycja obowiązkowa dla zainteresowanych II wojna światową i Holocaustem.

Zaheel

Ostatnio nadrobiłam braki i obejrzałam "Wywiad z wampirem". Może i stare, ale mimo wszytstko bardzo mi się podobało. Widać w tym filmie widać wszystkie emocje targające bahaterami, właśnei pokazują takie wampiry, jakie bym chciała widzieć. Perwersyjne, straszne, tajemnicze, szalone, ale równocześnie eleganckie, mądre i przede wszytskim z odrobiną ludzkości. Jednak tylko kapeczką, bo muszą być bezwzględne - taki ich urok. A co do samej fabuły to nie powiem jest nader ciekawa, nawet jak na teraźniejsze czasy...

Natalia Lupin

Huh. Dokończyłam Truposza Jarmusha z Johnnym Deppem. Było ciężko, ale się udało. Na pięć gwiazdek dostaje ****. Ta jedna to za fragmentu kiczu i nadmiernej teatralności. Zrozumiałym jest, że były zamierzone, ale momentami dosprowadzały mnie do płaczu ze śmiechu- na przykład główny bohater, ciężko ranny, strzelający z biodra i załatwiający wszystkich po kolei. No cóż.
Bardzo wysoko oceniona czarno-białość i pocięcie scen, podobnie Johnny. Ogromnie mi się spodobało przedstawienie miasta- tak dalece odchodzi od różowo-żółto-niebieskiego, westernowego, falbaniastego miasteczka... no i jest obrzydliwe.
Ogólnie- warto. Nawet bardzo. Bo jeśli już się przebrnie przez kilometrowy, milczący początek, to potem jest z górki, aczkolwiek nie polecam wyłączania myślenia i szykowania się na odbiór. To mocny, ciężki film, który ode mnie wymagał uporu i powagi.
No dobrze, zaśmiałam się, jak Nikt udawał białego Very Happy

_____________________________________________________
Człowiek z blizną Briana de Palmy. Wstyd, że dopiero teraz obejrzałam. Genialny film, takie pamiętam z dzieciństwa. Amerykański gangsterski film, błyszcząca śmiertelna tandeta i wśród tego Al Pacino.
*****, jakżeby inaczej.
Najwięcej uwagi poświęciłam zakończeniu. Skojarzyło mi się z Hamletem (dlaczego?!). Wszyscy leżą martwi- na schodach, posadzkach, w pokojach, a Fortynbras stoi nad nimi, zwycięzca, patrzy na Hamleta, na pogromionych przez siebie wrogów. Nikt ze starego porządku nie ocalał.
Matko, za dużo Herberta.
I świetnie była nakręcopna scena śmierci Manny'ego. Twarz Tony'ego po prostu zamieniła się w kamień i dopiero po chwili wypłynął na nią wyraz nienawisci.
/bije pokłony Alowi/
Jednym słowem- klasa.
____________________________________
W ogóle, to mam wolne i kasę, więc was będę katować opisami filmów. Bo oglądam na potęgę.

Zaheel

Wczoraj skusiłam się na "Marię Antoninę". Powiem, że film jest nastawiony głównie na obrazy. Dialogów nie ma tam za wiele, a jeśli nawet to dość krótkie. Sceny oddziaływują na widza, czuje się ten przepych jakim była otoczona królowa - szalone bale, wystawne kolacje, piękne suknie itp itd. Podobało mi się też pokazanie jaki nacisk jest wywierany na rodzinę królewską, czy poszczególne osoby z pośród niej. Nic specjalnego, ale można obejrzeć.