Filmowa dyskutownia

Hekate

Prawda?

Też bardzo go lubię - to film, który niemal w całości składa się z niedopowiedzeń. Mrrr! Aż ciarki chodzą po plecach!

Natalia Lupin

No.

Ludzie, do kin wchodzi Złoty kompas!!! YaY!!!

Ostatnio tracę w swoich oczach. Obejrzałam całego Titanica, a na drugiej części się popłakałam -.-'
Niestety, ilekroć to oglądam, ryczę jak bóbr, chociaż po kryjomu. Najstraszniejsze jest to, że przede wszystkim na sam koniec, kiedy Rose wchodzi po skodach, a wszyscy biją brawo. To okropne, płakać na takim romansidle Embarassed

Na swoje usprawiedliwienie powiem, że druga część jest niezła pomimo paru elementów, które wołają o pomstę do nieba (np. obraz, który wtedy jeszcze nie powstał, a którym panna R. się zachwyca...). A w pierwszej gra aktorska, która ogólnie jest na wysokim poziomie, jest bardzo dobra. U Leona też Wink

Więc tak:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
I jak już jestem w temacie, to genialny był jeden z oficerów - nie, dwóch - nie, trzech oficerów było wspaniałych, grali cudownie. Ale ich nie mogłam znaleźć.

blaidd

Hitman.
Nie znam ja gry, ale nic to. Pan Olyphant nawet niezły. Tak w grze jak i w prezencji (ma słodkie usta, nota bene). Vin był producentem, o czym dowiedziałyśmy się z Sistah dopiero na napisach. Szuper - wielu ludzi twierdzi, że to Vin winien był zagrać rolę Agenta 47. Spoko, Olyphant nie był taki zły.
Bardzo dobra muzyka. Ładne zdjęcia, scenografia, swojskie klimaty Europy - lubię filmy, które dzieją się w Europie, od razu czuć inny klimat. xXx na ten przykład zyskał wiele poprzez zlokalizowanie akcji w Europie (w Pradze bodajże) i nadal mam do niego wielgachny sentyment - również dlatego, że był to pierwszy film z Vinem, jaki obejrzałam.

No, ale najważniejsze jest co innego.
Vassir polazła na film na Robbie'go, czyli T-Baga - jest to jej bowiem najulubieńszy bohater PB. Moim jest Alex, o czym niektórzy dobrze już wiedzą.
A ja... ujjjjj! UDRE!!!
(bęc)
Krótkie to, ale jakie! Kompletnie porywa scenę. Olyphant nie był zły, ale w scenie z Udre zbladł.
Kocham każdą kwestię tego wariata, każde słówko wymówione tym czudnym głosem o rosyjskim akcencie!
Teraz zostaje mi klip Panarei i parę drobiażdżków, między innymi takie cacka, jak to (też w wykonaniu Panarei. Dziewczyna ma niezwykły talent do fotomontaży):

[link widoczny dla zalogowanych]
Udre i Theo. Theo Stoller to bohater Iana w 24 godzinach. Muszę dorwać te odcinki! Dziołszki go uwielbiają, i nie ma się co dziwić, ech. Przy okazji, tutaj powienien mieć niemiecki akcent...

Tak więc... instant HICcup! Aye. Da.

Zaheel

Mogę się trochę rozpisać? Ostatnio sporo oglądałam, bo jak zwykle w święta można wybrać coś dla siebie^^
Miasteczko Hallowen" ostatnio mnie zadowoliło kultularnie. Film produkcji Tima Burtona, którego nawiasem mówiąc, bardzo lubię. Film może nie wnosi nic odkrywczego, ale jest przyjemny dla oka, choć jego głównymi bohaterami są kościotrup i zombie. A świąt w tym roku nie będzie! xD
Kolejnym filmem były "Opowieści z Narni", chociaż na całe się nie załapałam niestety. Nie mniej jednak to co zobaczyłam podobało mi się. Zauważyłam, że jest troszeczkę inaczej zfilmowane, czasami film wygląda jak gdyby był kręcony zwykłą kamerą. I już lubię białą czarownicę, a raczej aktorkę, Która ją grała -Tildę Swinton.
"Wesołych Świąt, pułkowniku Lawrence" - to "Most na rzece Kwai" od drugiej strony. Oglądamy Co dzieje się z jeńcami, którzy próbują się dostosować lub nie do warunków panującym w obozie japońskim. Ci próbujący pojąć ich zasady obwołani zostają zdrajcami. Jedne imienia nie pamiętam(śpiąca byłam) - ale gra go David Bowie - nie ma tekiego zamiaru i zostaje za to ukarany. Jednak to dopiero znajduje uznanie w oczach co po niektórych Japończyków, bo wykazał się odwagą. Próba zrozumienia niektórych pojęć kultury japońskiej.
I ostatni "Billy Eliot". Już dawno chciałam go obejrzeć. Bo ile jesteś w stanie poświęcić, jak odważny jesteś żebvy spełnić swoje marzenia? Film zrobił wrażenie na mnie, nie zawiodłam siemimo wysokich wymagań.

Aurora

Charlie i fabryka czekolady. Nawet musicalowe umpalumpowe śpiewy mnie nie denerwowały, ale ukwiczały.
Bardzo dobre, gorzka czekolada i pasta do żebów. Kocham Christophera Lee. Kocham burtonowskość filmów.
I wszyscy dostali to, na co zasługiwali. Normalnie, czułam się jak po obejrzeniu jakiejś nowej bajki. Mru! No i kwiku co nie miara.

Natalia Lupin

/wali głową w sufit/
Ja Charliego nie obejrzałam, bo miałam gości akurat, ale i tak było super.

Całym sercem i duszą zaś chłonę Wojne i pokój na podstawie Lwa Tołstoja. O w papę! Doskonały serial. Obie z Agelizą siedzimy przed telewizorem w skupionej ciszy, przerywanej rykami typu: "Nie umieraj! Nie umieraj, do cholery!!!" Dobra obsada, fantastyczny Andrzej Bołkoński (mrau, zakochałam się) - tylko mógłby się nie uśmiechać, to mu psuje fizys XD W ogóle, to 90% męskiej obsady jest bardzo ponętne Wink

A Natasza mnie denerwuje. Grrr. Może dlatego, że przypomina mnie w wieku 14 lat... Shocked

Kira

Ja Nataszę nawet w książce niespecjalnie lubię. Taka dziewuszka, no. Nic ciekawego. A co do Mikołaja, to zawsze go sobie wyobrażałam jako takiego bardziej... powiedzmy, chochlikowatego. I wyrazistego. Ale ten aktor dobrze go gra, więc się nie focham ^^ Za to uwielbiam księżniczkę Marię! Jest dokładnie taka, jaką ją widzę oczyma wyobraźni. Dokładnie taka sama!

blaidd

Taaa, Tilda Swinton jest świetna, tylko w Narnii miała dziwny dubbing. Była niesamowita w Młodym Adamie, razem z Ewanem McGregorem, oczywiście (ach, ci Szkoci...)

Kocham...! Billy Elliota! Oglądałam już kilka razy, dla mnie jest już kultowy. I nie tylko dla mnie.

Opowieść o Zbawicielu.
Kolejny film z Ianem (już mi się tak jakby skończyły możliwości spośród polskich pozycji... Kupię sobie niedługo Sezon 3 Lostów na DVD, o).
Tutaj w roli tytułowej Razz

.
Miałam wersję trzygodzinną, ale to tylko polepszało sytuację, cóż lepszego od trzech godzin Iana? To po prostu sfilmowana Ewangelia wedlug św. Jana. Muszę rzec, że kilka rzeczy stało się dla mnie jaśniejsze po obejrzeniu tego filmu. Przy okazji, pozbawiony jest patosu, między innymi dzięki prostym słowom narracji - słowom Ewangelii. Oraz dzięki grze aktorów.
Akcja skupia się na konflikcie rodzącej się religii chrześcijańskiej z przywódcami wyznania mojżeszowego, z którego chrześcijaństwo wyrosło. Niemal dosłownie.
A Ian? Na początku, jeszcze kiedy oglądałam sobie sama we dwie noce przed Świętami, nie mogłam się przyzwyczaić i myślałam: Ojć, nie mogę na niego patrzeć, bo robi mi się gorąco, a nie powinno. Inne Ianowe fanki też to przeżyły. Ale potem jakoś minęło. Jest świetny. Bardzo naturalny, nadal ma swój oryginalny sposób poruszania się i uśmiech i wprowadza jakieś... życie w tę Postać. Przecież Jezus na pewno nie był tylko i wyłącznie wciąż smutny i poważny. Vassir rzekła: takiego Jezusa chciałabym spotkać!

Zaheel

Blaidd, a cóż to ten "Młody Adam", poza tym, że film? Bo coś ciekawie mi wygląda...

blaidd

Zee, Młody Adam to film, którego akcja toczy się w Szkocji, w scenerii kanałów łączących Glasgow i Edynburg. To thriller erotyczny. Jest tajemnica, jest topielica, dość ciemne barwy, pomijając niekóre sceny na kanałach, jest romans: pomiędzy Ewanem a Tildą. On jest tajemniczym włółczęgą, ona żoną faceta, który przyjmuje Ewana do pracy na swej barce.
Nastrojowy, mroczny, zapadający w pamięć.

Półmrok.
Obejrzany jeszcze przed Opowieścią, chyba po 24 i Theo.
To to dopiero nastrojowe! Ach, miało być nastrojowe, a wyszedł naprawdę niezły thriller, nawet Vass ściskała mi rękę ze strachu.
Tutaj Demi Moore odtwarza główną rolę, Ian jest jej mężem. Ona jest pisarką, on jest jej redaktorem.
Szkocka sceneria, CUDOWNA scenografia - wszystko przypominało mi moją Fair z Zakazanych gier. I krajobraz, i ta mała wioska, i pobliskie Morze i język, akcent.
Troszkę metafizyczne, trochę o mieszaniu świata realnego z własną wyobraźnią. Właściwie wiele o tym, nie trochę.
Piękna muzyka. A Ian... Cóż, nie mogę zanadto naspoilerować, ale powiem, że lubimy go z dziołszkami takiego... bad boy. Choć Udre Briana przebija.

Natalia Lupin

No, po avie chyba widać, co Nat obejrzała Smile

Mianowicie Planetę skarbów Disneya. I jestem bardzo zadowolona. Pewne rzeczy były do przewidzenia od początku, na przykład pani kapitan i doktor, co nie znaczy, że to nie było słodkie Very Happy

Na dodatek główny bohater nie był skończonym pępkiem świata, ale to już chyba zasługa pana Stevensona, a nie studia filmowego.
Całość bardzo mi przypominała mojego ukochanego Titana A.E.. Z tego co wiem, PS też nie osiągnęła sukcesu u widowni. Co za niesprawiedliwość! Zaczynam podejrzewać, że gdyby Titanem swojego czasu zajęła się jakaś większ wytwórnia (Disney?!) i przygładziła go odrobinę, wygładziła chropowatości i zmatrixowienie, toby był hit.
No, miałam mówić o Planecie, a skończylam na Titanie. Zawsze tak jest, jak oglądam kosmiczne filmy. Ja się na tym filmie po prostu zafiksowałam XD
Aye, my captain!

/kwiknięcie/

PS. Chyba sobie zmniejszę ten av, bo to aż nieprzyzwoite XD

Hekate

To nie jest dobry film. I ja wiem, że to nie jest dobry film, mogłabym zacząć wymieniać jego wady i chyba nawet bym się przy tym nie zająknęła. Ale... ale mam to w dupie. Te wady. Bo Straż Nocna pachnie z daleka "Dobrym Omenem" i każdy, kto "Dobry Omen" kocha, zatraci się w tym filmie tak samo jak ja. Poza tym, jeśli już mówię o wadach, zalet jest równie wiele, więc wychodzi in plus. Dobre kreacje, niesamowite obrazy, muzyka i świat, w którym dobro wcale nie jest takie dobre, a zło złe.

(na marginesie - część druga "Straży..." jest zdecydowanie lepsza od pierwszej. Rzadko się zdarza, ale jednak się zdarza)

*

Dawno temu spotkały się na moście siły Jasności i siły Mroku. I zaczęły się nawzajem mordować. Problem w tym, że żadna ze stron nie mogła wygrać, więc w końcu zawarto umowę - od tej chwili każdy człowiek może dokonać wyboru. Powołano Straż Nocną, która miała pilnować tych Ciemnych (w skład których wchodzą głównie wampiry), oraz Straż Dzienną, patrzącą na ręce Jasnym. Zapanował spokój...

... do czasu.

Pamiętacie Crowleya z "Dobrego Omenu"? Nie możecie nie pamiętać, więc po prostu wyobraźcie sobie, że w "Straży..." jest podobnie. Strażnicy zdjęli zbroje, i zamienili je na dżinsy, tudzież garnitury. Dali się uwspółcześnic, nie rezygnując przy tym ze swoich obowiązków.
Anton Gorodecki staje się jednym z Jasnych niejakow wbrew swojej woli, a potem jest tylko gorzej... i ciekawiej Wink

Atutem jest rosyjskość. Kocham rosyjskie filmy i w Moskwie czuję się jak u siebie w domu! To przyjemna odmiana po amerykańskich super-ekstra-hiper-produkcjach. Jak juz pisałam - nic tu nie jest takie, jakie się wydaje na pierwszy rzut oka, a zło i dobro są sobie tak bliskie, że niemal się ze sobą zlewają.
Poza tym, co ciekawe, świat "Straży nocnej", to świat bez Boga.

Polecam serdecznie wszystkim, którzy lubią filmową fantastykę. I jeszcze raz podkreślam - nie należy się zniechęcach jedynką, bo dwójka jest dużo lepsza.

część I - "Straż Nocna"
część II - "Straż Dzienna"

ps. Tak wciągnęło, że pierwsze co zrobię w poniedziałek, to pójdę kupić powieść Siergieja Łukjanienki.

smagliczka

To może ja zarzucę czymś… cięższym, nieprzyjemnym, ale umoralniającym.

We wtorek na Dwójce o 22:00 leci „Zło”

Moim zdaniem film warty obejrzenia, więc polecam (zwłaszcza tym, którzy mają ochotę na dawkę emocji, bo opowieść słodka nie jest, na co wskazuje sam tytuł). Historia tym bardziej mi się podoba, że oparta jest na faktach - inspirowana autobiograficzną powieścią Jana Guillou o tym samym tytule (nie czytałam, ale emisja filmu w TV narobiła mi smaczku na sięgnięcie po książkę).

Jest tu pokazane prawo pięści, narastająca nienawiść, przemoc (fizyczna także i to w sposób wyrazisty, ale zawsze uważałam, że gorsza jest psychiczna), znielulica, strach i obojętność obserwatorów. Tytułowe Zło gości zarówno w domu głównego bohatera, jak w „elitarnej” szkole… no i w nim samym. Nie będę zdradzać fabuły – żeby nie psuć „zabawy” tym, co nie oglądali, a obejrzeć będą chcieli – powiem tylko że opowieść jest analizą przemocy, procesu uwikłania się w nią i przeciwstawianiu się jej.
Film naprawdę dobry, nielekki, ale nic tak do ludzi nie przemawia, jak brutalna rzeczywistość, i nic tak ludźmi nie wstrząsa, jak ludzkie okrucieństwo i przyzwolenie na nie. No i przesłanie, rzecz jasna. Czy zemsta oznacza zwycięstwo? Czy można odpowiedać złem na zło? Ile przemocy jest w stanie znieść człowiek, i czy może zachować honor?
Przyznam szczerze, że obgryzłam wszystkie paznokcie, oglądając.

Poza tym, psychologiczne smaczki to coś, co tygryski lubią najbardziej Wink

Hekate

A-ha, Smag, już się na ten film nastawiłam, bo mroczne babranie się w psychologii, to coś, co lubię najbardziej. Opis brzmi świetnie! A ja jeszcze nie miałam okazji "Zła" obejrzeć, więc na pewno się skuszę. Lubię Torbicką i jej Ucztę Kinomana, oj taaak.

Aurora

A ja "Zło" czytałam. W zeszłym roku. Mocne. Film mam zamiar obejrzeć.