Polskie filmy

Hekate · Wysłany: Sob 15:23, 12 Mar 2011 Temat postu:

Jasne. Tylko ja mam to w jakichś dziwnych formatach, ale przywiozę. Tylko mi powiedz - co. Wszystkie filmy Kolskiego? Pouzupełniam może listę posiadanych przeze mnie filmów i ci prześlę, to sobie powybierasz.

Maggie · Wysłany: Sob 19:35, 12 Mar 2011 Temat postu:

Ołrajt.

A tak skoro o filmach polskich, to poszłabym na Salę Samobójców i na Jeża Jerzego Wink

Marta · Wysłany: Nie 20:04, 27 Mar 2011 Temat postu:

Ja na "Salę samobójców" też chcę się wybrać. Widział ktoś może? Wink

Warto?

Natalia Lupin · Wysłany: Nie 20:45, 27 Mar 2011 Temat postu:

Ja słyszałam skrajne opinie: Zwierz mi powiedział, że do bani i w ogóle matko kochana, jedyne dobre, że patrzy na cierpienie emoków, a [link widoczny dla zalogowanych], że super i że nawet uderza do głowy. I że zakończenie super. Ja bym wierzyła Marchewie Wink

Ja zastanawiam się nad Jerzym. To komiks z mojego dzieciństwa (kto mi go dał?!), więc film też bym zobaczyła, ale jakoś się obawiam... poza tym recenzje też ma średnie. Może go znajdę online czy coś?

Hekate · Wysłany: Wto 19:19, 29 Mar 2011 Temat postu:

Też chcę obejrzeć "Salę", wygląda... kwikogennie. I ten chłoptyś z emową fryzurką, łojejku, prawdopodobnie zejdę na zawał po pięciu minutach filmu Wink

A wczoraj obejrzałam CUDOWNE CUDOWNE CUDOWNE Wino truskawkowe wg opowiadań Stasiuka. Klimat genialny (realizm magiczny), prowincja że ho, postacie przecudne a do tego Jiří Macháček w roli głównej (fakt, dubbingowany, ale pierniczyć szczegóły). Plus muzyka. Plus widoki. Popłakałam, się pośmiałam, powzruszałam, zachwyciłam. Naprawdę warto obejrzeć.

Noelle · Wysłany: Śro 17:19, 30 Mar 2011 Temat postu:

Jakaż emocjonalna reakcja Very Happy

Zdecydowałam się wczoraj iść na "Salę", pomimo, że plakat jest obrzydliwy.
Wczoraj, 20:00, bilet 13 złotych, i o dziwo, 6 osób z mojej klasy, coś ich zainteresowało. Nie czytałam recenzji przed obejrzeniem... spodziewałam się czegoś zupełnie innego! Jest nawet PEWNEGO RODZAJU NIESPODZIANKA, nieczęsta w polskim kinie, a co by widownia mogła spadać z fotelu, zakrywać oczy, zaśmiewać się niezręcznie i rzucać komentarze. Po tym opisie można chyba nawet domyślić się ocochozzi... Podobno wszyscy bohaterowie są patologiczni i nie da się ich lubić. Hm... No tak, główny bohater to żałosny rozpieszczony bachor, a fuj. Gdyby którakolwiek z nas miała takie zaplecze finansowe, chyba by umarła ze szczęścia od myśli ile-książek-można-kupić... Z ojca, przy odrobinie dobrej woli, dałoby się zrobić sensownego rodzica. A pierwszy psychiatra był słodki. Też chcę takiego Very Happy

(Druga, kobieta była koszmarkiem. I niestety, większość lekarzy właśnie taka jest) Dziewczyna o różowych włosach zagrała przyzwoicie.
Niektóre momenty z bachorkiem Dominikiem były skrajnie żałosne...
Niektóre sceny miały straszny klimat, animowana, jak wszyscy stają się zjawami.

Wstawki animowane podobały mi się. Muzyka... plus/minus. Niektóre piosenki brzmiały stosownie(np. japońska), a niektóre raziły w trudny do wyjaśnienia sposób.

Zapraszam na seans, zobaczycie coś dziwnego...

Hekate

Mój Nikifor to naprawdę uroczy film. Myślałam wprawdzie, że ruszy mnie bardziej (czegoś mi tu brakowało, kurde, tylko nie wiem, czego), ale i tak mi się podobał - dobra robota, szczególnie aktorsko. Krystyna Feldman była... była... nie no, tego się nie da opisać, trzeba zobaczyć!
I klimat. I duża, duża naturalność.
Życie pisze czasem takie historie, że ho. Pisarska wyobraźnia to przy tym pikuś.