A teraz zabieram się za... [co na tapecie!]

Natalia Lupin

Nie idzie mi zupełnie ten le Carre. Szpieg doskonały. Nie mogę po prostu. Ale przeczytałam dopiero z 10 stron! Brakuje mi Smileya. Nastawiłam się na Smileya zdecydowanie i teraz zbieram plon w postaci rozczarowania. Ale PRZECZYTAM TO CHOLERSTWO choćby nie wiem, co!

Hekate

Smileya nie ma w wielu powieściach, WIESZ. I, prawdę powiedziawszy, książki bez niego podobały mi się o wiele bardziej, np. "Z przejmującego zimna" to czysta zajebistość, tak samo "Małe miasteczko w Niemczech", czy "Krawiec z Panamy" (nigdy, ALE TO PRZENIGDY, nie obejrzę ekranizacji). Może trafiłaś na coś średniackiego po prostu? Albo akurat nie masz nastroju na Le Carre? To jest dość specyficzna literatura, tak jak sama mówiłaś, ZIMNA, często precyzyjna aż do porzygania. Mnie wypruwa flaki mentalnie, chociaż też mi się przytrafiły pomyłki. Np. "Pieśń misji" podobała mi się średnio, być może z powodu tłumaczenia.

Natalia Lupin

Właśnie chciałam Krawca albo Z Zimna, ale nie było w biblio. Ja wiem, że Zimno to czysta zajebistość, moja ukochana prowadząca piała nad tym jak kogut o poranku* Smile

A jak ona pieje, to coś jest na rzeczy. Więc wierzę i szukam ksiażki.

* Albo w ciągu dnia. Koguty prawdopodobnie pieją, kiedykolwiek mają na to ochotę. Aczkolwiek sprawa jest nierozstrzygnięta Razz

Ceres

Się wreszcie wzięłam za Nędzników - i powiem wam jedno. Czytanie tego typu powieści, kiedy człowiek wie, co się wydarzy, jest okropne. Co nie zmienia faktu, że postanowiłam, że ich skończę. Trzeba twardym być, nie miętkim, a co.

Hekate

Ja! Ja nie wiem! Very Happy

Serio, nie mam pojęcia, co się dzieje w Nędznikach, ZERO SPOILERÓW. Też kiedyś przeczytam. Trochę mi się ckni za taką prozą-prozą-prozą.

A chwilowo czekam na listy, które zamówiłam w empiku. Korespondencja Andrzejewskiego i tego chuja... no, Miłosza. Ekhm. Jestem nieuleczalnie chora na pisarzy z wiadomego okresu, dlatego dostaję spazmów, jak spaceruję w pobliżu półki z dziennikami i listami. NIE WIEM, CZY KIEDYKOLWIEK BĘDZIE MNIE STAĆ NA DZIENNIKI BIAŁOSZEWSKIEGO. To takie smutne.

Ceres

Ja mam na tapecie wspomnienia Iwaszkiewicza (które zresztą kupiłam tacie w prezencie, a teraz przyszła moja kolej), ale najpierw Hugo.

Kira

OMG, nie czytałyście jeszcze Nędzników? Aż wam zazdroszczę Smile

Ja pamiętam, że chyba z miesiąc brnęłam przez tę książkę i póki ją czytałam nie mogłam się doczekać kiedy wreszcie ją skończę, a jak skończyłam, to dopiero wtedy pomyślałam sobie - "kurde, to jest genialne :O".

Hekate

Są takie książki, są. Że czytasz miesiącami, bo dużo na jeden raz się nie da, a potem nie możesz ochłonąć i cię trzyma. Dzisiaj nie robią już takiej literatury. Chociaż... wiecie, ja w sumie tak miałam nie tylko z tzw. klasyką, ale i np. z "Łaskawymi" Littella (II wojna z niemieckiej perspektywy). O rany, czytałam, czytałam, CZYTAŁAM. A potem nie mogłam ruszyć niczego innego.

Natalia Lupin

No więc czytam tego Le Carre.
Ja nie wiem.
Ta książka jest dobra. Serio. Chyba byłam po prostu zmęczona. Ale to normalne, że zakochuję się w książce dzień przed terminem oddania Razz

Maggie

O Nat, Twój post przypomina mi boleśnie, że muszę przedłużyć książki w bibliotece o kolejny miesiąc. Co wywołuje u mnie uczucie podobne do mdłości, zważywszy, że będę musiała skonfrontować się z jedną z pań bibliotekarek, o których Wam opowiadałam.

Ja niestety mało ambitnie, nawypożyczałam sobie Pratchetta i Brzezińską i tłukę te książki. Odmóżdżam się, ot co. Ale przed wakacjami jeszcze zaczęłam czytać "Marzenie Celta" Llosy Mario Vargas'a (Boże, jak to odmienić??) I opowieść wciągnęła mnie bardzo, ale teraz jakoś przystopowałam i książka leży na półce nie ruszana od miesiąca...

Internet kradnie mój czas... Straszne.

Natalia Lupin

"Wicked: Życie i czasy Złej Czarownicy z Zachodu".
Chodzi za mną, odkąd przeczytałam recenzję Hekate, no i wreszcie się dorwałam.
(I czeka na mnie na półce "Dom duchów" (/dusz) Allende. YaY!)

Maggie

O, to jest dobre dobro, Nat Wink

Natalia Lupin

Które? Oba są ciekawe, właśnie skończyłam.
"Czarownica' podchodziła mi fragmentami, ale całościowo średnio. Ciekawa, ale bez przesady.

Za to "Dom dusz" trochę mi rozjechał emocjonalność. Najpierw trochę cwaniaczyłam, że nic specjalnego; trochę jak "Sto lat samotności" albo "Dzieci północy". A potem pojawił się Jaime i pierwszy raz od lat ryczałam nad książką. Nie podoba mi się, jak z magicznego realizmu książka przechodzi do "normalności", ale za Jaimiego wybaczam wszystko wszystkim.
Kurde, zawsze, jak się kogoś polubi w książce, to wiadomo, że będzie bolało =.=

Maggie

No. chodziło mi o "Dom dusz" właśnie Wink

Amadea Xilocent

A ja obecnie czytam "Drogę Cienia" Brenta Weeks'a. I podchodziłam do niej dość sceptycznie, ale po przeczytaniu 1/3 muszę stwierdzić, że jednak to ciekawa książka, o ile ktoś lubi fantastykę oczywiście.