Co lubimy czytać

Hekate

Wiesz, ja myślę, że to trochę mit - że się tak dobrze znają. Moje doświadczenie mówi, że różnie z tym bywa.
Ale podejrzewam, że akurat ze Zmierzchem, to myśleli: och, literaturka dla gimnazjalistów, może się sprzedać (albo mieli cynk, że w innych krajach się sprzedaje), no i puścili.

Swoją drogą, to nie jest tak, że Zmierzch jest najgorszą sagą jaka powstała w ogóle, że chłam i tak dalej - to znaczy jasne, chłam, ale wydawano w historii mnóstwo chłamu tego i innego rodzaju. Tutaj zadziałała po prostu reklama (i antyreklama), media, poczta pantoflowa, i tak dalej. Gdyby nie medialna nagonka, Meyer prawdopodobnie szybko odeszłaby w zapomnienie, czyli tam, gdzie jej miejsca - i nie uznawano by ją ani za Geniusza, ani by jej nie demonizowano. Tak przynajmniej mi się wydaje.

Noelle

Co innego chłam, co innego SŁAWNY chłam.

Klub fantastyki w Krośnie... zbierają się w soboty w pustej szkole. I wiecie, chyba na chwilę zapomnę o aspołeczności i pójdę żurawia zapuścić. Ciekawe na ile będą podobni do falconowiczów. "Dyskusję o lyteraturze" zapowiedzieli na dziś. Pfff, od siebie opowiem im, jak wielkie wrażenie zrobił na mnie podryw na matematykę z sagi o Twardokęsku Very Happy

merrik

Apropo chłamu, słyszała któras z Was o "mistrzyni pióra" rodem z polski, Katarzynie Michalak? Swego czasu następczynią Sapkowskiego ją zwano, na co mnie, jako - mniejszą lub większą fankę tegoż pana (większą - wiedzmin i husyci, mniejszą - to co poza) od razu źle nastawiło. Sapek żyje i tworzy, to co mu następców szykują? W każdym razie, przypomniało mi się o tym, bo u znajomej twór tej pani znalazłam, przecytałam kilka stronic i powiem wam, że meyer to przy niej Pisarka, noblistka niemal. A Sapkowski to o zniesławnienie powinien ją i jej wydawnictwo pozwać. Brr nadal mam dreszcze. A jaka bujną osobowość ma ta pani...ach, ach, nic tylko sie zachwycać.

W każdym razie, ja opisywac dziełka nie będe, tu zrobił to ktoś mądrzejszy ode mnie i psychicznie bardziej wytrzymały:
[link widoczny dla zalogowanych]

tak mysle, apropo gniotów, moze by nowy wątek zalożyc z takim anty Polecankami?

Natalia Lupin

O mój Boże. Właśnie przeczytałam tę recenzję. To jest straszne. Merr, biedactwo ty moje, dobrze, ze nie przeczytałaś całości, bo jak na to patrzę, to grozi silnym rozstrojem psychiki i żołądka... Dzięki za ostrzeżenie!
Zastanawia mnie tylko jedno: dlaczego Albatros to zrobił?!

merrik

Mam wrażenie że z nudów, nie wiem? moze na polski zmierzch liczyli? diabli wiedzą, ale panią K. skreślam z listy potencjalnych książkotwórcow których bede wspierać finansowo na amen. Rany. Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

yadire

Polski chłam, jeszcze sprzedery zmierzchu i chyba nawet sprzed Harrego POtter - Katarzyna Berenika Miszczuk i jej dzieło "Wilk". Jak to czytałam w wieku lat 17 byłam dwa lata starsza od autorki, kiedy to tworzyła i miałam trochę ffów za sobą... I powiem wam, że ja nawet w jej wieku nie odważyłabym się tego nawet na forum publikować.

Hekate

Łiii, łiii! To mi się podoba, to bym chciała zobaczyć Wink

[link widoczny dla zalogowanych]

Wyczuwam w tym Klimat. I dwudziestolecie. I szemrana ballada. Łatwo mnie kupić, jeśli coś dotyczy międzywojnia.

Natalia Lupin

O kurczę! Wygląda wspaniale, aaaa!!! Też to chcę!!!

Hekate

Wiedziałam, że to powiesz Wink

Natalia Lupin

Robię się zbyt przewidywalna Wink

Hekate

Abstrahując od dwudziestolecia - chyba wpadłam po uszy! W prozę Herty Müller. Dzisiaj cały dzień czytałam "Sercątko", z przerwami na oglądanie Kolskiego, i jestem pod wielkim wrażeniem. Jak człowiek "zaskoczy", przestawi się na specyfikę narracji, to nie może się oderwać. Chcę więcej. Więcej. Zdecydowanie!

Amadea Xilocent · Wysłany: Śro 18:39, 09 Mar 2011 Temat postu:

A ja jestem łatwa i niewiele mi trzeba do szczęścia dlatego przeczytałam ,,Potomka Kusziela" i choć nie rzuca na kolana bardzo miło się czytało. No i w końcu przeczytałam ,,Zbieracza Burz" 2 tom i się zawiodłam. A teraz szukam jakieś miłej fantastyki, tak dla odmiany Razz

Jakieś sugestie?

Kira · Wysłany: Czw 21:03, 10 Mar 2011 Temat postu:

Ja niestety polecić nic nie mogę, bo fantastyki nie czytuję. Sama za to mam olbrzymią chrapkę na biografię i dzienniki Wacka Niżyńskiego, odkąd byłam w teatrze na sztuce o nim. Sama sztuka mnie absolutnie nie ujęła, ale za to natchnęła, by zapoznać się trochę z tym gościem, więc, all in all, nie żałuję tych wydanych trzech dych Cool

Ps. Hekateee, OMG, skąd Ty wytrzasnęłąś tę Czarną mańkę? Ja też chcę, ja też, ja też! Kurde, jutro lecę do Empiku poszukiwać!

Hekate · Wysłany: Czw 21:14, 10 Mar 2011 Temat postu:

Muahahha, wypatrzyłam, Kirek. Mam talent do wypatrywania różnych fajnych książek Wink

Aktualnie UMIERAM na chęć posiadania "Książki moich wspomnień", czyli zapisków Iwaszkiewicza. DWUDZIESTOLECIEDWUDZIESTOLECIE, Skamandryci, i inne smaczki, mniam, mniam. No po prostu cudo. Jeżeli nie uda mi się tego załatwić drogą QFantową, pójdę i spłuczę się w Empiku dokumentnie. SZCZEGÓLNIE, ŻE WYSZEDŁ JESZCZE NOWY DEHNEL, KAPIREN? DEHNEL. WYSZEDŁ. JEST. JAK ZOBACZYŁAM "SATURNA" W KSIĘGARNI, TO NOGI SIĘ PODE MNĄ UGIĘŁY. Dehnel wkurwia mnie niemiłosiernie, jako on, nie jako pisarz, ale nie jestem w stanie NIE PRZECZYTAĆ jego powieści. Uzależnienie po prostu. Nie kupiłam "Saturna" tylko dlatego, że za dużo wydałam w tym miesiącu na książki - i obudziły się we mnie wyrzuty sumienia.

Co do fantastyki... eee... dawno, dawno nic nie czytałam.
Ale, jakby co, polecam Mieville'a. Kocham Mieville'a. Mieville jest dobry na wszystko.

Natalia Lupin · Wysłany: Czw 22:56, 10 Mar 2011 Temat postu:

Z lekkich rzeczy nie-do-myślenia polecam całą serię "Sukuba" Richelle Mead. Lekkie, ale nie głupie, sympatyczne Smile

Oprócz tego zawsze i wszędzie polecam "Szaleństwo Aniołów czyli Zmartwychwstanie Matthew Swifta" Kate Griffin. Ciężkie nieco, ale warto. Kocham tę książkę jak własne miasto.
O rany, ja mam Mievilla na półce! Muszę go w końcu przeczytać!

Hek, dobiję cię lekko Very Happy

Właśnie dostałam "Życie elit II Rzeczpospolitej", czyli wspaniałą książkę o plotkach z miedzywojnia. Skamandryci też są Very Happy

I Hanka Ordonówna, i w ogóle, jestem szczęśliwa! Ale jeszcze nie zaczęłam czytać, bo czytam całą serię o komisarzu Maciejewskim Wrońskiego. Rzecz dzieje się w międzywojennym Lublinie, więc jestem szczęśliwa jak prosię w błocie i latam z tymi książkami po mieście, sprawdzając, co gdzie było i dlaczego już tego tam nie ma XD Na przykład hiszpański język mam w dawnym komisariacie...