Co lubimy czytać

Hekate · Wysłany: Czw 23:02, 10 Mar 2011 Temat postu:

Ja też posiadam Maciejewskiego, Wrońskiego znaczy, ale nie chce mi się czytać. Teraz mam, że tak powiem, nieco inne kółko zainteresowań.

A te Elity tyż sobie skombinuję, wiem, słyszałam. Kurde. Ale nie chciałam tego recenzować, więc nie próbowałam zdobywać przez QFant.

Natalia Lupin · Wysłany: Czw 23:12, 10 Mar 2011 Temat postu:

Ja nie mam skrupułów i żądam od nich wszystkiego XD
Maciejewski jest super, ale jeszcze nie wiem, jak to zrecenzuję. Jeszcze się nie wzięłam w garść po jakże wybitnej lekturze "Objęć nocy" :/

Hekate · Wysłany: Pią 0:06, 11 Mar 2011 Temat postu:

Och najn, ja też nie mam skrupułów. Ale wiesz, odkąd zarabiam, nie, że dużo, ale jednak, wolę sobie książkę kupić i nie męczyć się z recenzowaniem, niż dostać i recenzować. Taki ze mnie leń, o. Więc jestem ostatnio strasznie, strasznie wybredna w wybieraniu książek z QFanta. Fantastycznego chłamu już nie wezmę, nie mam na to czasu Wink

Natalia Lupin

Po raz setny czytam "Emilkę ze Srebrnego Nowiu". Ta książka jest śliczna. Lepsza niż "Ania". Nie taka naiwna i słodka (chociaż W OGÓLE to jest naiwna i słodka). I więcej bohaterów do lubienia jest: Perry, Garbus Priest, Jimmy... Aż chyba przeczytam dalsze części, nigdy ich nie tknęłam, aż wstyd!

PS. Aaaa, niedobrze. Chodzi mi po głowie jakiś marysuistyczny fanfik do "Emilki". Potrzebuję odpoczynku i gorącej czekolady, bo jeszcze wezmę i popełnię, i będzie za wcześnie koniec świata Laughing

Hekate

Ja chyba jednak wolę Anię. Znaczy - od "Ani z Szumiących Topoli" w górę Wink

Przeczytałam nareszcie powieści o wikingach Elżbiety Cherezińskiej, czyli: "Sagę Sigrun" i "Ja jestem Halderd".
Druga część - super, naprawdę, pod każdym względem. Wiecie, ja niespecjalnie kocham bohaterów literackich płci żeńskiej, ale w tym przypadku... Halderd to naprawdę cholernie ciekawa postać. A do tego Szczura, no i cudowna kobieca przyjaźń, o którą w literaturze tak trudno.
Pochłonęłam ten tom bardzo, bardzo szybko, w przeciwieństwie do pierwszego, który BYŁ MOCNO WKURWIAJĄCY, BO HARLEKINOWATY. Bohaterka, piękna i urocza, której wszystko się udaje i tak dalej. Ale za to epizody ciekawe, tak tak, a jeden z pobocznych bohaterów wręcz miodny, szczególnie w kontekście swojego brata krwi... (zabijciemniezabijciemniezabijciemnie).
Lubię Cherezińską, nie, żeby mnie na amen zauroczyła, ale nieźle kobitka pisze, problemy w słowa ubiera, przeszłość ożywia, przełomowy moment historyczny pokazuje. I miała dobry pomysł, żeby pokazać te same fakty z różnych punktów widzenia.

Teraz, 19 kwietnia zdaje się, wychodzi trzecia część cyklu. Mru.

ALE JAK KTOŚ CHCE SIĘ Z WIKINGAMI POZAPRZYJAŹNIAĆ, TO NIECH BROŃ BORU NIE ZACZYNA OD "JA JESTEM SIGRUN", BO MOŻE SIĘ MOCNO ZRAZIĆ.
Chyba, że akurat ma taki-a-nie-inny humor. Żeby nie było, że nie uprzedzałam.

Hekate

Oczywiście Dehnel znowu mnie rozwalił, zmasakrował i porzucił. Standard. I ja już nie mówię o wątku jak z Brokeback Mountain, ale przede wszystkim o relacjach ojcowsko-synowskich, i to boli, i jest dobre, i DAJCIE MI CYKUTĘ TO OTRUJĘ TEGO DRANIA. Dobrze wiem, że porozumienie między ludźmi jest niewykonalne, że ciągle natyka się na ścianę nie do przejścia, ALE NIE TRZEBA MI TEGO TAK NAMOLNIE PCHAĆ PRZED OCZY, PRAWDA?

Poza tym "Saturn" jest dobry, mocny, i nie bardzo wiem, jak napisać z niego recenzję. Może ograniczę się do znaków interpunkcyjnych?

.... !!!!!!!

Zaheel

Mądre dzieci Angeli Carter - zdecydowanie polcam, jeśli jeszcze tego nie zrobiłam. Pani tworzy nieco w klimacie realizmu magicznego, jednak całkiem inaczej niż większość iberoamerykańskich przedstawicieli tego nurtu. Zdarzania niezykłe są tak normalne, tak wplecione w opowiadanie, że nawte nie uważa się ich za coś innego. A jeśli chdozi o samą treść to historia opowiada o rodzinie z artystycznymi ciągotkami - taniec, teatr, kino, telewizja. Ukazuje też jak zmieniał się cały pogląd na kulturę i na jej przedstawienie przez ostatnie 100 lat. Nic wiećej nie mówię, ale plecam. Wink

Natalia Lupin

Zee, przeczytaj w takim razie jej "Magiczny sklep z zabawkami" i "Krwawą komnatę" (nie wiem, czy to tak tłumaczone, ja czytałam w oryginale "Bloody Chamber"). Jestem zakochana w tych książkach :3
I w takim razie szukam "Mądrych dzieci" Smile

Zaheel

Już czytałam Natali, a właściwie od tego zaczynałam. Zupełnie przez przypadek przypadł mi referat o niej na zajęcia i tak mi już zostało. Przez niego musiałam okłamać panie biblotekarki, ze jestem ze specjalności nauczycielskiej, bo inaczej nie wypożyczyły by mi książki z biblioteki młodzieżowej. xD
Jeszcze Wieczory cyrkowe mogę polecić, a reszt niestety muszę jeszcze poszukać.

Hekate

Chciałam rzec, że naprawdę lubię powieści Guya Gavriela Kaya. Naprawdę. I jakoś nie potrafię traktować ich jako fantasy - to za bardzo cuchnie historią i jest tak cudownie... historiozoficzne. Jak wiecie, jestem upośledzona i fabuły bardzo szybko wietrzeją mi z głowy, natomiast problematyka pozostaje w niej nieco dłużej, więc Kay to dla mnie cudowna cudowność. U niego nic nie jest jednoznaczne, każda strona konfliktu ma swoją rację, która jest słuszna, i to mi się tak strasznie, strasznie podoba - i tak cholernie boli. Pomijając fakt, że bohaterowie bywają naprawdę genialnie opisani.

Wczoraj dokończyłam "Tiganę" (wcześniej czytałam "Pieśń dla Arbonne" i "Ostatnie promienie słońca"), która mnie generalnie zabiła i chyba nie mogę się otrząsnąć. Tak. I wszystko byłoby pięknie, gdyby nie epilog. EPILOG BYŁ ZUEM. Nie wiem, jak można hepiendować coś, co jest z gruntu tragiczne i jak można banalizować coś, co składa się z miliarda sprzecznych racji. NO NIE MOGĘ NO.

Aha, tak. Wyrwałam epilog z książki. Zrobiło mi się trochę lepiej. Ale nie do końca.

Teraz wracam do autora, który zabija mnie jeszcze bardziej, czyli do Mieville'a. Zdobyłam "Bliznę". To znaczy prawie, ale Matras twierdzi, że książka będzie do odbioru za dwa dni robocze.

Już się boję...

Ceres

Odebrałam "Szpiega" z biblioteki. Jak przeczytam to się odezwę. Wink

Natalia Lupin

Ja też

Ale faza, rany. Jak dżuma, zaraźliwa.
Ale najpierw mam zamiar przeczytać... uwaga... "Emmę". Serio. Już raz próbowałam, ale nie miałam motywacji. Teraz mam motywację bo w serialu BBC gra Strong, Knightleya. Więc czytam, zanim obejrzę. Ale ta dziewucha mnie tak wkurza, że mam ochotę jej zasadzić kopa w rzyć i patrzeć, czy daleko leci...
Za to pan Knightley jest bystry i aż miło go posłuchać. Czasami kontrast jego poglądów i rzeczywistości z tym, co sobie roi ta nieszczęsna idiotka, jest przekomiczny, muszę przyznać.

Hekate

Ekhm, miałam nie pisać więcej o Szpiegu, ale...

Bill o Jimie:

"Jest moją drugą połową, razem stworzyliśmy jednego, cudownego człowieka, tylko że żaden z nas nie umie śpiewać. I jeszcze jedno: czy znasz to uczucie, że chce się iść szukać nowej twarzy, bo jak nie, to zaraz zginie cały świat?"

Przez to wszystko naszło mnie na Rudolfa i Remusa, kurde, chyba w niedzielę zacznę pisać fika. Ale to nie tylko Szpieg, nie, to przede wszystkim Kirst, żołnierze, i nieudany spisek na Hitlera. Jak tego z siebie nie wyrzucę w formie literackiej, to zwariuję, nigdy się nie pozbędę TYCH WSZYSTKICH UCZUĆ.

Ceres

Pisz pisz. Nie chcielibyśmy, żebyś wybuchła od tłumionych emocji.

Ja dopiero zaczynam (w sensie jestem na 21 stronie), ale chwilowo Jim książkowy i filmowy to dla mnie dwie osobne postaci. Ciężko mi identyfikować ze Strongiem kogoś, kto ma ksywę "Nosorożec". Very Happy

Co do Emmy - nie dziwię Ci się, Nat. Sama się sobie dziwię, że to w ogóle przeczytałam, biorąc pod uwagę irytacjogenność głównej bohaterki.

Natalia Lupin

NOSOROŻEC?! Zniszczyłaś mój świat.

Poległam. Poddałam się po 60 stronach i siadłam do serialu. Zakwiczałam się na śmierć, a w połowie mój komputer zaczął wydawać z siebie zapach palonego plastiku: przypuszczam, że zajebistość Stronga w "ojcobójcy" przepaliła mu styki... Anyways, uważam, że jest idealny do tej roli, chociaż mógłby być trochę starszy, bo jak mówił, że trzymał ją w ramionach, to po prostu umarłam i padłam.
Emma nadal wkurzająca, chociaż również zabawna. Ale Jane Fairfax... Och, wyobraźcie to sobie, Jane/Knightley, o mamusiu, to by było coś! Są siebie warci Very Happy

O mamo, pisz, Hekate, PISZ!!!