nasze zwierzątka

yadire

A propos żółwi...
Wśród moich znajomych cały czas śmiech wzbudza pewna anegdotka.
No bo ze mną to jest tak, że ja nie lubię spać sama. A jak nie ma nikogo innego pod ręką, to śpię z żółwiem. Ma to swoje zalety, bo ten żółw bardzo praktyczny jest. Dlaczego? NIenawidzę, jak mi coś bzyka nd uchem - taki komar, dajmy na to.
Wtedy zrywam się z łóżka, zapalam lampę i łapię żółwia. Bo komar zwykle siada na ścianie. Starczy pacnąć żółwiem o ścianę pożądnie, a pozostaje krwawa plama.
CHyba nawet wiem, czemu wszyscy mają dziwne miny kiedy to opowiadam.
Zawsze zapominam dodać, że śpię z pluszowym żółwiem.

Ceres

Ja śpię z pluszowym lwem...

Laughing

Właśnie zdałam sobie sprawę, że śpię z maskotką Gryffindoru. Shocked

Nieważne. Dostałam go, jak miałam dwa lata. Ma z półtora metra długości i pół szerokości (choć to zasadniczo lwica) i doskonale nadaje się na poduszkę.

I nigdy nie zabijałam nim komarów, za to parę razy został potraktowany igłą po tym, jak się rozpruł.

Nightwish · Gość

A ja śpię z pluszowym krokodylkiem długości 1,5 m. Jest słodki i kochany

Hec

Eh, proszę o pociechę.
Jakieś półtorej godziny temu, znalazłam małego wróbla- Łajdaczka go wypatrzyłą i chciała zagryźć. Nie potrafi latać i jest kompletnie bezbronny. No to obdzwoniłam wszystkich, któzy tylko9 mogli pomóc- ojca koleżanki, który od zawsze opiekował się chorymi i wyrzuconymi z gniazda ptakami ("Młode wróble są za małe, żeby im pomóc- albo sam się nauczy, albo zdechnie"), weterynarza (niech p[ani go położy pod jakimś drzewem, gdzie mieszkają wróble- istnieje minimalna szansa, ze jakiś zacznie go karmić, jak będzie miał szczęście, to żadne zwierze go nie zaatakuje"), moją babcię ("Nie ma co płakać- takto już jest- natura...), kumpla pasjonata, który wszystko co ma skrzydła i nie ma rodziców, trzyma w swojej małej ptaszarni ("Odpuść sobie, nie ma szans") i jeszcze kilka osób, któe- według mnie- mogłyby coś poradzić. Ostatecznie wszyscy doradzili, zebym znalazła jakieś krzaki, zarośla, drzewa, cokolwiek, gdzie zaltaują się wróble, pokruszyła przy nim trochę pieczywa ("Sam nie zje, ale to może zwabi jakieś inne ptaki") i tam go zostawiłam.
No i cóż... tak zrobiłam, przecież sama bym mu nie pomogła, prawda? Nienawidzę takich sytuacji- ten wróbel był taki śmieszny, mały i głupi. Kiedy go położyłam na trawie, to podskoczył do mnie na tych swoich krzywych nóżkach, wlazł mi do sandała i za skarby nie chciał stamtąd wyjść, a kiedy zbliżałam do niego rękę, to podnosił główkę, otwierał dzióbek, i popiskiwał, jakby myślał, ze zaraz dam mu jakiegoś smakowitego robala...
Smutno mi...

blaidd

O jeju... Heca, nie pisz tutaj takich historii, bo teraz będę myśleć o tej maleńkiej istotce cały dzień...
Jak się ponoć w coś bardzo wierzy, to to się spełnia.
(zaciska oczy i myśli tylko o jednej rzeczy:)
Niech inne wróble zaopiekują sie wróblątkiem znalezionym przez Łajdaczkę, niech wyzdrowieje i pewnego dnia przyleci odwiedzić Hecę, bo pozna, gdzie jej szukać, po zapachu sandała.

Natalia Lupin

Hec, bierz ciepłe mleko i bułkę, rozdrabnia się, namacza trochę i karmi! A jak go miałaś w rękach, to go inne raczej już nie tkną, będą się bać. Spróbuj z bułką. Mój tata tak kawkę wychował.
A co do pluszaków, to trzymam na łóżku misia. Jest kremowy, a łóżko błękitne i to daje fajny, niewinny efekt. I to jedyna zaleta misia, bo nie jestem do niego przywiązana emocjonalnie. Do żadnej zabawki nie jestem. Za to jestem do niebieskiej poduszki, bardzo dużej, i to absurdalnie, bo mam ją tylko 2 lata. Za to poduszka jest świetnym pocieszaczem i odganiaczem koszmarów.

Remusek17

czy ujmadla faceta jest spac z poduszeczka pantera z odstajacym ogonkiem i uszkami?
dostałem ja gdy miałem 4 latka i od tego czasu bez niej nie usne

Nazgul

Ha! Dorwalm sie do iternetu, niemoge robic polskich znakuw wiec bede pisac troche nieczytelnie, a moja ortografia bedzie tragiczna!
Ja za to spie z kacuske kiedy mialam 2 latka, od sw pamieci ojca...
A historia o wrubelku bardzo mnie poruszyla...Hlip!

blaidd

O Boże, jak się uśmiałam! - gdzieś tak od strony piętnastej czytałam. Gandzia, jaskółki, nasza Saba ("szczeka w próżnię - łihihihi!"), ale i tak od jakiegoś czasu bije na łeb wypowiedź Hecy: "Keczup, Majonez, Feliks i Bajaderka - tak się nazywały. Aha, Bajaderka też była mężczyzną..."
Łaaaaaaa!!!
(trzyma się za brzuch)
Moja Mam też się z tego uśmiała.
Uwielbiam czytać 'zeszłe' nasze posty (Knajpę II, kilkanaście stron w okolicach ponad-sześćsetnej też przed chwilą czytnęłam).
I strasznie brakuje mi Hecy...

Zaheel

Własnie co jest z Hecą?
Brakuje mi jej dzwoniącej czapki w naszej knajpce.

Remusek17

ja tez uwielbiam stare posty
nie wiem niestety co z nia
by mogla wrocic
czekamy!

Hermiona Granger

A ja chciałam wam pokazać mój efekt wizyty w warszawskim schronisku...To nie jest mój piesek ale wzięłam sobie dokładnie tego samego

[link widoczny dla zalogowanych]

Kira

O_O

Wierzyć mi się nie chce, że takie kochane cuda muszą żyć w schronisku. Gdybym tylko miała jakiś normalny metraż, to zaraz wzięłabym do siebie psiaka!

A jak się wabi Twoje szczeniątko, Hermi?

Hermiona Granger

Właśnie jakoś nie mogę wymyślić jej imienia....

Lora

Proponuję Putin, Przeciąg, Pudzian, Banan albo Leszek.
A jak suczka to Jadzia/Zdzicha xD