o uczuciu zapomnianym

merrik

Tekst powstawał rok temu, w duecie z moim przyjacielem - Adamem, któremu część moich prac było dedykowanych. Niestety A. opuścił już ludzi na dobre, a jedyne co po nim mi zostało to różne pierdółki i szpargały. Wspólne wiersze, pisane w dziwnym układzie naprzemiennym czasem jednolitym. Ten tekst powstawał na przełomie września i października, rok temu. Naprawdę go lubię, chociaż warsztatowo pewnie pozostawia wiele do życzenia. Niemniej - nie chcę go poprawiać, bo autorów było dwóch i tylko w duecie dałoby się coś z tym zrobić.

Nie chodzi o ciepłe ramiona
Nawet nie o mocny tembr głosu
Nie o spojrzenie czuły gest
Nie o usta barwione krwią
*
Ale o serce rozpalone
Z drwiącym rytmem tanga
O kroki wyciszone
O wspólną kawę rano
O przyspieszony oddech tętno rozpędzone
*
Tym jest miłość farsa cała
to się określa ferią ciepłych barw
tym niczym innym jest uczucie
które czasem zapomiane łączy wątłą nitką
serca w zamknięty dwustronny krąg

Noelle

No, wreszcie nadszedł weekend i mam trochę czasu, aby przysiąść spokojnie i zabrać się za zaległe sprawy forumowej literatury. Kiedyś było systematycznie, a teraz są zrywy... ale lepsze to niż nic Smile

<czyta, czyta... przeczytane>
O rany. Całkiem, całkiem. Mi się podoba. Ma swój klimat, i w swojej kategorii romansowatej jest naprawdę porządny. Zwłaszcza te dwie pierwsze strofki, bo w trzeciej już się zmienia koncepcja i trzeba się szybko przestawić. "farsa cała" i "dwustronny krąg" brzmią bardzo ładnie, a reszta bardziej typowa wypada bladziej.

no... tak... to tyle