Wilcze Smutki

Vassir

Wilcze Smutki

Wilcze miał imię i wilcze kły.
Gdy leżał w jamie wilcze sny przychodziły;
Pod wilczymi powiekami przemykały.

Wilczy cień niewolniczy sunął za nim po śniegu
Wystraszony i szybki, drżący i wychudły.
Księżyc te wilczyska w mgłę srebrną ubierał…

Sidła wilcze wilczą siłą powyginane…
Ze ślepi wilcze łzy płyną,
Bólem samotności wilczej wyciśnięte.

Wilcze jest i to serce jego gniewem przesączone.
Rozszarpane aż do sumienia, wilczymi pazurami…
Wilcze są jego myśli, a ludzkie pragnienia.

Wilcza to noc, ciemna i duszna
Gdy wilcze łapy z ludzkimi się skrzyżują.
Ludzkie czaszki zakrywa ziemia.

Wilcze miał imię i wilcze kły
A ludzkie wspomnienia i ludzkie dzieci.
Wilcze miał łzy, a oczy ludzkie.

Wilczą śmiercią skonał,
W wilczym dole spoczął.
Ludzkim ciałem strupieszał.

23 XI 2006 r.

Remusek17

sliczne i jak dla mnie bardzo wbrew pozorom spokojne...

Noelle

<lubi motyw wilka, więc wchodzi>

cień niewolniczy, mm...

niezłe, ale wilkowania to niekiedy aż nadto; ale ogólnie mi się podoba

zezwierzęcony człowiek; ludzie to, czy wilcy? - ta...

i ostatnia zwrotka mi się podoba, ładnie brzmi

Skojarzyło mi się z "Lasem" Baczyńskiego. Gdyby nie on, pomysł uznałabym za najmiodniejszy.

Vassir

Nie znam lasu Baczyńskiego Sad

A wilków miało być jak najwięcej, to specjalny zabieg, a i ta pierwotan wersja wilków wilczych zezwilczonych miała więcej. Chciałam w ten sposób pokazać, jak bardzo wilczy jest wilkołak, i jak mało jest w nim człowieczeństwa...
To taka moja prywatna wizja wilkołactwa...

Remusek17

ktorej ja osobiscie nie popieram, lecz coz.........

blaidd

Vassir

To prawda. Dziękuję za taki komentarz (tulaaaa). Apulejusz to nasz guru.
obława pasuje.
O brońcie się bracia wilczy nim wszyscy wyginiecie! - jak słyszę to zdanie, łzy mi sie cisna do oczu. Dlatego wiersz dedykuję wszystkim zabijanym wilkom na świecie i wilkołaka, które choć - w mojej wizji maja cos z bestii, sa jakże ludzie i jakże strasznie zwierzęce...