testamicznie o napojach/słowo/kot

Hekate

testamicznie o napojach

na serwetkę spada kilka cegieł
kup pan cegłę? Nie kupuj w środku
pusta
weź kilka złotych i wypij
wypij za moje zdrowie i pomyśl

że może w dłoniach coś więcej
niż kufel
że może w głowie coś więcej
niż kieliszek przez który słońce
kalkuje kształty rzeczy
że może więcej —

wypij za ten kościółek
w którym świerszcze i zjedzone przez mole
dywany
motyw tak banalny że długopis
chichocze w palcach a serwetka

a serwetka tęskni za innym wierszem

już kończę już dno filiżanki
źli ludzie nauczyli pić kawę i teraz
królową dnia wyuzdaną jak pantofel
jak czubek ucha

na serwetce ślad — rudawy ślad cegły
której nie kupuj bo w środku błazen
w podartej czapce atom rozbity na części

i fusy

słowo

słowo nanizane na szpilę
jak motyl
konwulsje skrzydeł pył kaleczy palce
tak bardzo ciszy —

słowo nanizane na szpilę
trzęsie głową starca
i tylko arfy muskają skrzydła
a sok winogradu ścieka

po policzku aojdy

kot

oddycha równo w rytm menueta
ustrojony kartkami jak jaśminem
pozwala patrzeć na siebie — choć niechętnie
a każda pręga zwija się w malutki bezczas

koraliki minut nie minut owijam
wokół nadgarstka
są miękkie i pachną wczorajszym słońcem
mrugają oczami rumianków

zwinięty w kłębek marzy o sroce
która uciekła na inną gruszę

skrawek perskiego dywanu
nie umie już fruwać
ale wąsy nadal wskazują okręt sindbada
nadal czeka na przypływ —

mój kawałek baśni tak spokojny
wśród książek
mój kot na prześcieradle druku

Lena

(testamicznie o napojach)
Łiiiiiiiiii! Nie stać mnie na konstruktywny komentarz. Bezbłędne! Nawet nie potrafię powiedzieć, czemu tak mnie zachwycił.
(słowo)
Ostry, barwny, pachnący owocami, trzepoczący skrzydłami motyli. Słowo zawsze kojarzyło mi sie inaczej, ale ten wiersz mi się podobał.
(kot)
Nienawidzę kotów. Ale wizja beztroskich fantazji sympatyczna, baśniowa. Fragment o rumianku i słońcu przemówił do wyobraźni.