FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum Lunatyczne forum Strona Główna
->
Poezja
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
TAK
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz HTML w tym poście
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Strefa gęsta od promili
----------------
Wokół sami lunatycy
DZIUPLA POD KSIĘŻYCEM
Piwnica
Melina ćpunów sztuki
----------------
Dom japoński
Gniazdo kinoluba
Szafa grająca
Literaturownia
Klub Pojedynków
Proza
Zakątek literata
----------------
Lodówka trolla Świreusa
Fanfiki różnofandomowe
Fanfiki
Poezja
Katakumby
Jak to u nas drzewiej bywało...
----------------
Archiwum dawnych wątków
Tematy okołopotterowskie
Archiwum literackie
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
Aurora
Wysłany: Pon 19:55, 18 Gru 2006
Temat postu:
Cytat:
pokruszone asfalty tu i
ówdzie życie się
przedziera
ostatni wiersz mi się podoba. taki jest... no, taki jest. ładnie to kontrastowało w mojej głowie, ten 'szary betonowy kolos' i 'czerwone botki'
jakoś tak. nie umiem się składnie wypowiedzieć
Noelle
Wysłany: Pon 19:47, 18 Gru 2006
Temat postu:
wisielcy
się pętla zapętla
zaciśnie
sen pryśnie
człowieku przygłupi
coś zadyndał na sznurku
kołyszesz się
wiatrem kołyszesz
skubią ptaszki uszka
w karmniku brak okruszka
zgłodniały
znowu głupi człowiek
po dzialny od nie
i wie
ot, taki tupet
bezsens
STOP zatrzymaj czas
przyciskiem sterującym
zatrzymaj i wyjdź na chwilę
pokochaj mnie i bezsens
irracjonalny cwaniak
poczekaj aż ostygnie kawa
i zagrzej od nowa kup
trzepaczkę do szampana
i co tam jeszcze chcesz
zatrzymaj się chwilę bo czas
na czas nadszedł ON
sprzeciw!
kuchnia nie istnieje po drinku
naczynia potłuką albo na
jednorazowym Buche de Noel
samotny seks za baldachimem
ze starego koca ukryty
la-la-la
róża, szminka, kot i bez
ballada cebulich łez
la-la-la
wydajcież mi tego
co wam wydał na
romanticzność patent
komborskim dróżkom
pod bose stopy rzucili
betonowy dywan kolos
co odcisków narobił
przychodzę czasem w
botkach czerwonych
szarość dyszy i pęka
pod nimi
pokruszone asfalty tu i
ówdzie życie się
przedziera
Noelle
Wysłany: Śro 18:38, 06 Gru 2006
Temat postu:
'geografom'
językiem rozedrganym
zadrażnię oka kącik
tym co zaraz powiesz
zaigrasz z cierpliwością
zwinę mapę żądz i ciała
nie ma już czego szukać
nawet nowości we mnie
ofiarować ci nie mogę
spal mapy i odkryj świat
drugi raz
puzzle
puzzle synonim
układanka tak swojsko się
dopasuj puzzelku tylko
całością wartość masz
problemem gdy jednostki
(na elementy skreślone)
z różnych zestawów są
wepchniemy na chama
katharis kolejny
tak sobie myślę czy
podłoga czystsza mydliną
spracowanych rąk czy
uszlachetniona błotem
z kaloszy bohatera
Remusek17
Wysłany: Sob 16:56, 02 Gru 2006
Temat postu:
zimno mi sie z reklama winter fresh kojarzy strasznie
ale to nic zlego
Noelle
Wysłany: Sob 1:36, 02 Gru 2006
Temat postu:
Tak, tak, tak. To znowu ja...
zimno
oddechem mięty
zmrozisz nas!
szronu cieniutką warstwą
na rzęsach!
już po nas
szklane to posągi
mak i pył
całkiem beztrosko
odtrąceni
w straszliwej zemście
rozgorzali
płatkiem śniegu na
nagim dekolcie
Anka
babskości i mojej
najpierwsza wskazała
kierunek niewłaściwy
podziękuj ładnie
pogubiła korale czerwone
jarzębinę z plastiku
nawlekam na włos kota
w tragizmu szale
cichosza drobiazgów
batalion kobiecy
tak mnie otoczyła
dziwnej znajomości
celem
n
ie czekasz na mnie!
nie czekasz na mnie!
aż zapnę siebie na ostatni guzik
nie czekasz!
do zakończenie rytuału
oswajania słowa
wychodzisz zawsze wcześniej
nie chcesz słyszeć wrzasków
cze-kaj kaj-cze jakcze
a a a
dlaczego ciągle ci się spieszy
do Kogoś Innego i nie mnie
moglibyśmy syjamskim zwyczajem
zabić zgodnie jednym sercem
zaczekaj kochanie
minutkę tylko jeszcze
nie czekasz na mnie!
nie czekasz!
być aby być
panem wielkim altruistą
z pomieszania bez
znaczenia
rozciągniętą masą
do cienkich nitek
na której nie da się
nawet zawisnąć
akt zgonu papierkiem
na blokowisku, wnet
zdartym bez żalu
'jarzębina'
konary macki niechętne
wyciągają tu do mnie
sznur korali porzucony
nie na ptakom biesiadę
nie na dziewcząt uciechę
nimfy leśnej zabawę
gronem kiścią ozdobą
owinąć szyi bladość
zadość stanie się słowo
nie krew a cierpka bez
posmaku wina chętną
udusić bez upojenia
wiosna
ogłupiały liść
listopadem zielona
fałszywa wiosna
Remusek17
Wysłany: Wto 21:51, 28 Lis 2006
Temat postu:
,,i tak cię kocham – w przypływie współczucia,
by odpocząć od MTV''
to było genialne !
Hekate
Wysłany: Wto 18:14, 28 Lis 2006
Temat postu:
Moim zdaniem wiersze krótkie, skondensowane, z takim specyficznym "kopem mentalnym" wychodzą ci najlepiej. Albo ja po prostu taką konwencję preferuję i już. Dlatego w tym rzucie ulubieniec stanowczy, to "Ubi". Pomysł dobry, a i wykonanie po Noesiowemu oszczędne. Mniam!
"Światło"... hmmm, przeniosłabym "a oto" do następnego wersu. Poza tym miła rzecz, chociaż czegoś mi w niej jednak brakuje.
"Wiersz dla Ewy" podchodzi mi nie bardzo - ciut za dużo wielkich słów.
Słowacki... mój ukochany Wieszcz. Zawsze mi się wydawało, że tego człowieka swietnie rozumiem i dlatego nie będę nigdy naukowcem... bo nie mam dowodów, ale i tak upieram się, że interpretacja danego dzieła powinna być taka i koniec kropka. Całkiem romantyczne wywyższenie intuicji
Pierwsze dwie strofu epitafium - jestem za. Finał trochę gorszy, nie treściowo, ale jakoś w brzmieniu. Ale tak w ogóle jestem raczej za.
Trzygwiastkowiec intryguje i jest emocyjnie żywcem z Romantyzmu wyjęty. Mocne to i dźwięczące jakąś pierwotną energią. Prawie słychać te bębny, jakiś fantazyjny obrzęd. Za tą dźwiękowość i energetyczność wielki plus.
Noelle
Wysłany: Wto 0:41, 28 Lis 2006
Temat postu:
ubi
szukałem boga w piekarni
takoż i w tabernakulum
oba przepuste
koszyki na chleb
/szukali, nie
znaleźli/
i co teraz,
stary bajarzu?
światło
świetlikiem przefrunę wesoło
bez najmniejszej ambicji
poprawiamy po naturze!
rzekło czarne płótno, a oto
światłość wiekuista
żarówka zgasła
jednak
wiersz dla Ewy
siedemnaście to zim
odliczonych świeczkami
zbyt słodkiego tortu
siły i czaru młodości
wysławianej aż za bardzo
zaczerpnij ty zdrowo
na całe życie ma starczyć
zrób co tylko chcesz
przecież rozum własny masz
zakazów i rad ominiesz mur
boś nie dziecko wyrośnięte
dorosłość już bije do bram
i co chwila zerka na zegarek
nie miodem zaprawione życie
lecz piołunem, pieprzem, solą
ale trzeba zjeść, tak wypada
nie wiecznie lecz w sam raz
nie dajmy się zwariować
i nie martw się na zapas
a teraz, taka mądra
pomachaj mi,
kochana
o bezsensie wszystkiego, czyli epitafium dla Słowackiego
czegoś się doczekał, panie Słowacki?
rozbierają twoje wiersze w szkołach
do ostatniego nagiego wersu –
szeptem: znienawidzili cię młodzi
a prochy Rywala czczone zawsze bardziej,
proszę wieszcza! romantyku źle-i-gorzej,
pesymisto nie z Matki Polki –
bez wielkich liter
i tak cię kocham – w przypływie współczucia,
by odpocząć od MTV
* * *
poezji mnie liże płomień gorący
obejmuje i spala po trochu
zatańczę z wiatrem prochem własnym
gdy wypalimy to, co się spalić da
od środka bulgoce zagrzana krew
żywym strumieniem spod skóry tryska
zatracając granicę szczęścia i bólu
w rozkosznej unii śmiechem oszalałym
bębny wciąż grają muzykę demonów
krzyczą dzieci z niewiedzy odarte
nad pogorzeliskiem siwy dym się wznosi
ku niebu i chmurom burzowym
Vassir
Wysłany: Sob 15:49, 25 Lis 2006
Temat postu:
ja osobiście kompletnie nie czuję lata. Może dla mnie wiersz powinien mieć więcej niz trzy wiersze i w treści coś wiecej niż roztopiony asfalt, przyklejajacy sie do buta... Oczywiście może być tak, że kompletnie nie rozumiem... poezji... lub poezji Noelle. Niemniej jednak, Śmierć poety jest porażające. Smutne. Bardzo smuutne. Ale jakże prawdziwe.
Aurora
Wysłany: Pią 20:06, 24 Lis 2006
Temat postu:
a mi się "śmierć poety" właśnie podoba
tylko się boję tej wizji, że będę jak wyciśnięta tubka farby... brr.
ach, jakos nie umiem komentować twoich wierszy, Noeś. ale haiku nie ścierpię, nawet 'lata'. nienienie. <w tym wypadku jestem strrrrasznie anty-modowa>
Hekate
Wysłany: Pią 20:02, 24 Lis 2006
Temat postu:
Noeś, nie, żebym jakoś chwaliła, kurda (łamie się), ale... ja normalnie lubuję się wielce w twojej poezji i zdaje się, że będę to powtarzała przy każdej kolejnej porcji lirykokawałków.
śmierć poety z początku doskonała, chociaż mnie osobiście zgrzyta końcówka.
lato mniamuśne i pięknosłowne.
Remusek17
Wysłany: Czw 18:59, 23 Lis 2006
Temat postu:
jakos nie czuje duszy tych wierszy
szkoda
Noelle
Wysłany: Czw 15:24, 23 Lis 2006
Temat postu:
śmierć poety
garście trzy poetów idzie tu
emerytów już bez natchnienia
ten ostatni wciąż płacze i szuka
swej muzy
podstarzałej
wyciśnięta tubko farb
twe miejsce
na śmietniku
lato
roztopiona ulica
kleją się buty
oblepione skwarem
Noelle
Wysłany: Wto 21:02, 21 Lis 2006
Temat postu:
* * *
sam sam sam
piszczał spodek bez filiżanki
sama sama sama
jęczała zawieja gdy
jej mąż sztorm czynił
sami sami sami
choć łączymy nasze ciała
wciąż znudzeni
tym spotkaniem
sam na sam
dalej bez nikogo
nożykiem na pół
rozkrojone serce
Remusek17
Wysłany: Czw 11:19, 16 Lis 2006
Temat postu:
swiety duch katolikow jest the best
taki szczery
i odwazny
niech zyje antymoherowa rewolucja!
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2005 phpBB Group
Theme
xand
created by
spleen
&
Emule
.
Regulamin