 Wysłany: Pią 14:08, 21 Paź 2005 Temat postu: |
|
| Hehe, z "Panem Tadeuszem" mi się momentalnie skojarzyło - pewnie dlatego, że mamy tu przykład poezji opisowej.
Jedno mi się bardzo, ale to bardzo nie podoba! Nie mówi się, że "ludzie się patrzą" a dwa razy ten błąd powtórzony został. Po kiego czorta używać tu czasownika zwrotnego? To "się" jest zupełnie niepotrzebne. Czasami zgrzyta rytm - i nad tym warto by było popracować. Ogólnie: bez emocji. Wiersz dość przeciętny, ale ciekawy właśnie z powodu swojej opisowości. Ćwiczenia potrzebne! |
|
| Wysłany: Czw 20:52, 20 Paź 2005 Temat postu: [Sady] |
|
| Nad zielonością sadów, wzniesionych pod wzgórzem
daleko na horyzoncie dmą ku sadom burze chmury dwie sczernione na węgiel, brnąc ogromnym chłodem sypać będą siarczyście- śniegiem, wodą, lub lodem. A ludzie patrzą się tylko, zamknięci w swych domach w jedną z burz, bo cóż będzie- zagłada, czy woda? Bo co ma robić człowiek? Jak zapobiec zniszczeniom, gdy wie, jak to z wodą- raz anioł, a raz demon. Raz sypie kroplami, odżywia, nawilża raz niszczy i łamie- a ludzie milczą i patrzą się ze łzami, jak ich jabłka i róże niszczone są czasami przez dwie okrutne burze. |
|