 Wysłany: Pon 8:42, 21 Sie 2006 Temat postu: Re: Kpina i Trzy |
|||||||
'Kpina' jak dla mnie jest bardzo odrealnionym opisem próby realnego spojrzenia na świat.
Rozgoryczenie?... nie, chyba po prostu podmiot liryczny ukazuje swą słabość, niema już po prostu siły, by walczyć - z tym, który mówi 'że to wszystko nie ma sensu'. To jak tłumaczenie dziecku, próba tłumaczenia dziecku zjawisk, o których wszystko dobrze wiesz, znasz. Ale dziecko i tak nie rozumie, ciągle zaczyna pytać od nowa, aż samemu zaczynamy się plątać, zastanawiać, czy może to nie tak, albo inaczej... i w końcu uświadamiamy sobie, że tak naprawdę sami nic nie wiemy. Że to, co uznawaliśmy wcześniej za wszechwiedzę, jest Niczym. Naprawdę nic nie wiemy i mądry jest ten, kto wie, że nic nie wie.
Zaraz pomyślę nad Trzy 'Trzy' O, i ten wiersz jest taki... inny od czytanych przeze mnie poprzednio. Nieco zrezygnowany, ale dający pewną... nadzieję. W końcu:
Przeżyły ich wszystkich. I są to róże, trzy róże, trzy etapy. Nie tylko w Twoim życiu, Najt. Wartości uniwersalne - różowy - flirt, pożądanie, czyli początek. Potem czerwień - namiętna, gorzka, poszukująca miłości... I biel, biała róża. Próby powrotu do tego, co było... i odchodzenie z niczym. Zostawanie samemu z białą różą. Opanowana, chłodna, patrząca trzeźwo na świat - już nie szaleństwo poznania 'kogoś nowego' i nie szaleństwo miłości. Zrezygnowanie, kiedy miłość jeszcze nie całkiem przeminęła, ale wyblakła za bardzo - nie uda jej się wrócić do pierwotnego koloru. ALe są wartościami uniwersalnymi - były, są i będą zapewne - zawsze - w końcu 'przeżyły Rembrandta, Hitlera, cara Mikołaja' <któzy mogą być i odpowiednikami tych róż, ale i symbolem upływającego czasu> |
|||||||
| Wysłany: Nie 20:42, 02 Lip 2006 Temat postu: |
|
| Te wiersze z cyklu lubię chyba najbardziej, sama nie wiem dlaczego. Wydawałoby się - schemat jak najbardziej oklepany, niemożliwość wytrłumaczenia życia i róże. A jednak pozwijałeś treść po swojemu i nie wyszedł z tego banał.
Piszesz, że trzy, to etapy twojego życia. Ale równie łatwo można rzecz uogólnić, ja przynajmniej patrzyłam na ten wiersz przez pryzmat ZAWSZE. Może to przez klamrę z nazwiskami historycznymi, dlatego wszystko się nagle uogólniło. I raczej nie widzę miłości, tylko fenomen przemijania. Jakoś mi barokiem zapachniało, Sępem-Szarzyńskim? Takie błyskawiczne skojarzenia, skażenie filologiczne. W obu wierszach nałogowo zjadasz ogonki od ę. Piszesz - zdecyduje, potrafie, dusze, zostaje. "Kpina" wydaje mi się kompozycyjnie słabsza, treściowo zresztą... hmmm... sama nie wiem. Szczególnie gorzka jest ta zwrotka: Serce sprzedaj drogo- By starczyło ci na porządny alkohol Ciało oddawaj z umiarem- Tylko kiedy na coś ci potrzeba Dusze zatrzymaj sobie na pamiątkę- Tego, kim byłeś przed ostateczną śmiercią. I w tym momencie znowu jakieś skojarzenia literackie, może z Bursą? Ale lubię "Kpinę", lubię ten sposób wypowiedzi lirycznej, dlatego wybaczam jej wszystkie niedociągnięcia  |
|
| Wysłany: Czw 19:32, 29 Cze 2006 Temat postu: |
|
| oczywiście, mam nadzieję ze jej się spodoba. hm.. nie wiem czy historia Anioła i moja jest miłosna.. może gdzieś tam troszeczkę..Czemu te osoby? nie wiem, bo gdy myślę o malarzach -Rembrant od razu, o największym potworze- Hitler, a Car Mikołaj.. hm.. sam przyszedł , chyba największa monarchia europejska- carska rosja | |
| Wysłany: Czw 19:23, 29 Cze 2006 Temat postu: |
|
| ,,przezyły Rembranta, Hitlera, cara Mikołaja''
dlaczego właśnie ich? osobiscie o miłosci nie umiem pisac wiec tym bardziej podziwiam jak komus to wychodzi pokaze to mej Lady Najt ona lubi takie wiersze |
|
| Wysłany: Czw 19:19, 29 Cze 2006 Temat postu: Trzy |
|
| Trzy- mówi o trzech etapach mojego życia, życia z Aniołem. Każdy zaczynał się różą, każda róża miała inny kolor i jak teraz widze- znaczyła co innego
Trzy róże wiszą na szklanym karniszu różowa, czerowna i biała Przeżyły Rembranta , Hiltera , cara Mikołaja Różowa nie mówi przecież otwarcie Flirt, rozrywka, zabawa... Kochanek szuka nagiego ciała- nic więcej Potem odchodzi- jego strata Czerwona róża usycha najwolniej Najmocniej przy tym pachnąc Miłość! Przecież ja ciebie kocham, ja ciebie pragnę Krzyczy głosem wzburzonym Po latach- odchodzi Biała- ach, ona tak spokojna, opanowana Porażka, ach porażka ma białych róż zapach Przychodzi wiedząc że szans nie ma skazując sie na przegraną Przychodzi z czasem- lecz już cię nie wpuszcza Sam z białą różą zostaje Trzy różne miłości na szklanym karniszu snują historie krótką O trzech chwilach ulotnych trwających wieczność zabawna, wzburzona, przegrana Przeżyły Rembranta, Hiltera, cara Mikołaja |
|
| Wysłany: Wto 15:46, 27 Cze 2006 Temat postu: |
|
| a dal mnie kpina to jakas gorycz
nad swiatem bynajmniej to tak odbieram luzno sie czyta choc wprowadza w odpowiedni nastroj |
|
| Wysłany: Wto 12:30, 27 Cze 2006 Temat postu: |
|
| cieszę się, że te wiersze coś tu wniosły. Rzezywiscie ,są do siebie porównywane, kazdy mówi o tym co jest, ale i również o tym o było | |
| Wysłany: Wto 12:10, 27 Cze 2006 Temat postu: |
|||
- bardziej rytmiczny wydaje mi się "Warto!" Ma on krótkie zdania mniej więcej tej samej długości. Spróbuj przeczytać, siostrucha, obydwa wiersze na głos. Zobaczysz, który jest rytmiczniejszy 
Nastrój... Taaa - wolę nastrój z "Warto!" i "Kpiny", niż z tych smutniejszych. Najt - osiągnąłeś cos bardzo ważnego na Forum. Przy każdym nowym wierszu, mówimy też o poprzednich i to dokładnie, co znaczy, że piszesz dobrze, a w nas wzbudza to wielkie emocje. Ludzie, odkrył się nam talencior - brawa! |
|||
| Wysłany: Wto 10:27, 27 Cze 2006 Temat postu: |
|
| Hm.. nie będe pisał takich wierszy jak Nekrolog, bo już nie mam do opowiedzenia smutniejszych historiii... | |
| Wysłany: Wto 10:24, 27 Cze 2006 Temat postu: |
|
| Mam nadzieję, że ten nastrój cie nie opóści, i nie będzie tak smutnych i przejmujacych wierszy jak nekrolog. Kpina, czyli jak to zostało okreslone, spierdalaj mi z oczu, to wiersz bardzo rytmiczny, Piszesz tak, jakbyś wręcz bawił się słowami, dlatego, czyta się to szybko i swobodnie, dlatego to ma niesamowity rytm i dynamikę. Brawo!!!
"Już nigdy więcej nie mów mi Że tak naprawdę to nic nie ma sensu" Nie mów - bo to nie prawda. Co prawda nie we wszystkim widac sens, ale ogólnie on istnieje, i nie mozna przestac wierzyc. Anioł - mam nadzieję, że rzeczywiście kiedyś owy sens odnajdzie i pójdzie w swoją drogę. |
|
| Wysłany: Wto 8:15, 27 Cze 2006 Temat postu: |
|
| Blaidd hm.. cóż, chyba nie nowy etap tylko różne nastroje. Choć, żeczywiście "Kpina" odrywa się od seri cierpkiego wina. Ale to dlatego że czerwone wino jest do kogoś innego. "Kpina" jest skierowana do kogoś, kto nigdy tego wiersza nie przeczyta. Jeśli chodzi o porównanie tego iwersza do Nekrologu.. no cóz, pisane z innej perspektywy, Nekrolog napisał ktoś kto umiera, Warto ktoś kto chcę i ma siłę walczyć, Kpinę- ktoś kto nie da sobą pomiatać i ma swoje własne, niezależne od nikogo życie. Ja ten wiersz skojarzyłbym raczej z Narkomanem. Tylko że Narkoman pisany jest od środka tego życia, Kpina.. raczej już z dystansem do osoby, która dalej żyje życiem Narkomana.
A co do dedykacji to pownienem napisać nie tyle "zostaw mnie w spokoju" co poprostu "spierdalaj mi z oczu" Piekiełko dziękuję bardzo za przeczytanie i wczucie się w nastrój wiersza, bo bez nastroju to zbytnio się wiersza nie zrozumie, nie wchłonie jakoś głębiej, z tego co wiem czytałaś już Nekrolog i Warto. Zatem zapraszam cię do przeczytania Tanga i Narkomana |
|
| Wysłany: Wto 0:18, 27 Cze 2006 Temat postu: |
|
| Ojejku, a mi się bardzo, bardzo podobało...Zależy chyba co do kogo przemawia, a mnie nastrój w tym wierszu zaczarował....Kojarzy mi się to z takim powiedzeniem:
"Nie mów mi, jak mam żyć, bo nie będziesz za mnie umierał". "Już nigdy więcej nie mów mi Że tak naprawdę to nie ma sensu Bo sam w to nie wierzysz. " - oj zna się te słowa, zna...zna się te myśli. "Już nigdy więcej nie proś Bym wytłumaczył ci świat -sam tego nie potrafie" - "Nie mów mi, jak mam żyć..." |
|
| Wysłany: Pon 23:09, 26 Cze 2006 Temat postu: Re: Kpina |
|||||
Twoje wiersze, Najt rzadko kiedy są dla mnie całkowicie zrozumiałe, tak żebym mogła się utożsamić z podmiotem lirycznym. Myślę jednak, że to nie przeszkadza w odbiorze ogólnym. Bo, trzeba przyznać, działają na mnie. Wprawiają w nastrój zamyślenia, powagi, nawet zastanowienia nad... życiem? Ten na pewno.
- cudne.
- właśnie o to mi chodzi. Czyżbyśmy jednak wszyscy pragnęli żyć? "Z sensem", lub "bez sensu"... Ja nigdy nie miałam ku temu wątpliwości, ale taki na przykład "Nekrolog" nie zawierał takiej dawki wiary w życie, jak "Kpina", czy "Warto!" Nowy etap w twórczości, Najt ?
Technicznie czasami wydawało mi się zbyt topornie, ale niektóre wiersze w ogóle takie mi się wydają, a specjaliści twierdzą, że to Dzieła. Tak więc - dziękuję za kolejny zamyślający, nastrojowy utwór. A - dedykacja jest bardzo intrygująca... |
|||||
| Wysłany: Pon 20:54, 26 Cze 2006 Temat postu: Kpina i Trzy |
|
| Wiersz napisany z goryczą, dla Anioła z dedykacją "zostaw mnie w spokoju, nie dam ci wrócić"
Już nigdy więcej nie mów mi Że tak naprawdę to nic nie ma sensu Już nigdy więcej nie proś Bym wytłumaczył ci świat Już nigdy więcej nie patrz w niebo By ostatni raz spojrzeć na słońce I nie mów co jest lepsze co gorsze Przy sądzie ostatecznym – sam o tym zdecyduje Nie próbuj nadaremno zostawiać mnie- I wracać Nie szukaj w górę drogi- Bo znajdziesz tylko w dół Wmawiając sobie raz po raz Że już wszystko za tobą Serce sprzedaj drogo- By starczyło ci na porządny alkohol Ciało oddawaj z umiarem- Tylko kiedy na coś ci potrzeba Dusze zatrzymaj sobie na pamiątkę- Tego, kim byłeś przed ostateczną śmiercią. Już nigdy więcej nie mów mi Że tak naprawdę to nie ma sensu Bo sam w to nie wierzysz. Tak naprawdę zaciągasz się rozpaczliwie Każdym łykiem nikotynowego powietrza Marząc o dawno sprzedanej wolności Już nigdy więcej nie proś Bym wytłumaczył ci świat -sam tego nie potrafie |
|