 Wysłany: Śro 19:35, 22 Sie 2007 Temat postu: |
|
| Nie znam się na wierszach. To prawda. Nie znam się kompletnie.
Ale chyba na wierszach nie zawsze trzeba 'się znać'. Wystarczy czuć, moim zdaniem. Prawda? Prawda. Ja czułam ten wiersz. Taka pewność, że każde słowo miało swoje miejsce i spełniło swoje zadanie. zimno, smutek, żal, wstyd, upadek. Czuję się za smarkata na wycieczki do muzeum. |
|
| Wysłany: Pią 21:08, 27 Paź 2006 Temat postu: |
|
| mocny
i przejmujacy przede wszystkim to uczynienie podmiotem lirycznym swiadka tamtych zdarzen ktory teraz patrzy na swiat do konca nie wiem dlaczego jest on Upadłym Aniołem troche nie rozumiem tego stwierdzenia ale i tak gratulacje  |
|
| Wysłany: Czw 8:20, 19 Paź 2006 Temat postu: |
|
| Właśnie... to jest z perpektywy takiego niezydentyfikowanego ciała, które teraz nic nikomu nie mówi, a kiedyś było żywym człowiekiem, miało rodzinę i rzeczy które coś dla niego znaczyły. i ludzi | |
| Wysłany: Wto 17:50, 17 Paź 2006 Temat postu: |
|
| teraz mi się przypomniało - jak czytam, to widzę Oświęcim i kadry z filmu o Katyniu, jaki oglądaliśmy w zeszłym roku na historii. te doły, to, jak Niemcy ich odkopywali... ciała, ciała po części rozłożone, niezidentyfikowane, segregowane... brr. | |
| Wysłany: Wto 17:48, 17 Paź 2006 Temat postu: |
|
| nie szkodzi, dzięki za ten komentarz. | |
| Wysłany: Wto 17:46, 17 Paź 2006 Temat postu: |
|||
| jednak przeczytałam.
mam ostatnio fazę na Kaczmarskiego, więc... eech... nie umiem pisać o takich rzeczach, ty umiesz.
to jest świetne. przepraszam za tak nieskładny komentarz, ale nie żywam. o. |
|||
| Wysłany: Wto 17:37, 17 Paź 2006 Temat postu: |
|
| Aniołowanie blee?
No Kaczmarski trochę <też niesamowicie pisał o katyniu> no i wystawa w warszawie na temat katynia. Właśnie te zdjęcia, okulary, książki... |
|
| Wysłany: Wto 17:35, 17 Paź 2006 Temat postu: |
|
| Upadły Anioł... <ponure milczenie - wszystko co tak się zaczyna, od razu budzi negatywne odczucia>
Niektóre fragmenty zalatują mi Kaczmarskim, miałeś inspirancję?(są luuudy, co dojrzały do śmieeerci... itd) Druga i trzecia zwrotka bardzo dobre. Faktycznie, do tej pory nawet nie zastanawiałam się nad poprzednimi właścicielami(te stosy butów, zegarek, cokolwiek). Niezły pomysł. Prócz aniołowania - bardzo ładnie, brawo! Fajny pomysł. (tylko nie kłócić się tu) |
|
| Wysłany: Wto 17:30, 17 Paź 2006 Temat postu: |
|
| Bo jakoś tak trudno mi się wyrazić..zresztą ja mam tak niewyparzony język że jeszcze kogoś znowu zrażę do siebie | |
| Wysłany: Wto 17:28, 17 Paź 2006 Temat postu: |
|
| oj, wprost przeciwnie, cieszę się że napisałąś co na jego temat sądzisz <choć napisałaś niewiele:)> | |
| Wysłany: Wto 17:24, 17 Paź 2006 Temat postu: |
|
| Jakoś nie czuję się upoważniona | |
| Wysłany: Wto 17:23, 17 Paź 2006 Temat postu: |
|
| Hm? czemu niby nie masz prawa odpowiadać na mój wiersz? | |
| Wysłany: Wto 17:22, 17 Paź 2006 Temat postu: |
|
| Wiem że akurat ja nie mam prawa wypowiadać się na temat twoich wierszy.
Ale aż mi dech zaparło.... |
|
| Wysłany: Wto 17:12, 17 Paź 2006 Temat postu: |
|
| Ten wiersz promieniuje jak Czarnobyl. Kiedy się go przeczyta pozostanie w tobie kawałek z niego i nawet nie będziesz świadom, że go ze sobą nosisz. Szczególnie to przekładanie pamiątek. Ile razy chodziło się do muzeum tylko po to by pochodzić. Bez żadnych emocji. NIe byłam w katyniu., Z obozów zagłady byłam w Sztutowie, ale akutrat tam doznałam podobnego szku jak po tej lekturze. I ten prawdziwy Bóg, bez odpowiedzialności. O Aniole zapomniałam, przypomniałam sobie dopiero przy końcu i to boło jak otrząsanie sie z tego wszytskiego. | |
| Wysłany: Wto 15:31, 17 Paź 2006 Temat postu: Katyń |
|
| Jestem…
Piękny i dumny. Upadłym Aniołem Z tyłu mej głowy rozkwitła Czerwona aureola To mój grób. Mój, jego i jego Wszystkich tych ciał Co dojrzały do śmierci Bo ktoś nie dojrzał do życia Spójrz! Moje usta zatkane modlitwą W oczach białe larwy Ręce- rąk i nóg nie czuje W sercu fermentują uczucia. Ci obok mnie mieli mniej szczęścia Z pośpiechu ich ciała Przewiercono świdrami Oni już się nie odezwą Oni już nie wstaną A ja- Anioł Upadły- wstanę W muzeum czytasz moje listy Przymierzasz moje okulary Widzisz oczami Czujesz dłońmi Smakujesz ustami usta moich dzieci Oglądasz anonimowe zdjęcia O! Widzisz! To ja, ten do okopu wrzucany A ten obok, zapamiętaj tę twarz wyraźnie To mój wyniosły kochanek On również był piękny Gdzie był Bóg wtedy? Chyba wstydził się brać odpowiedzialność Za stworzenie tych katów Bo ich ludźmi nazwać nie można Nas też nie nazwałbyś ludźmi Jak psy uśpione kulą w tyle głowy Śmiertelne niczym Upadłe Anioły A oni… O nich nie odważysz się mówić Idąc rzędami pamiątek, nie myślisz chyba nawet Że ten grzebień wplatałem we włosy mej córki Ten list wysłać zamierzałem Nie wysłałem Że ta książka była czytana Ma rogi pozaginane na ulubionych stronach Czapki nie rusz! Zapłaciłem za nią całą ostatnią wypłatę Zdjęcia Generałowe, marszałkowie, pisarze, profesorowie Geniusze, podlegli rozumowi Rozum ich zawiódł Obryzgując nam twarze Ciała piękne jak greccy bogowie Zbezczeszczone w zbiorowej mogile Ich dusze poległy Oni już nie wstaną A ja-Upadły Anioł Ja- Wstanę |
|