 Wysłany: Śro 14:42, 08 Lis 2006 Temat postu: |
|
| No wuaśnie. Nie powiem ci żebyś pisała więcej wierszy, bo wiesze na siłe to nie wiersze. Rymowanki do poprzedniej linijki nie są złe, jeśli te dwie linijki mają sens, ładnie brzmią a nie są słowami dobranymi do rymu i dopoero do rymu dobierana jest treść. Na przykład rym typu "skaczą po trawie baranki bo te baranki są Hanki" | |
| Wysłany: Śro 14:33, 08 Lis 2006 Temat postu: |
|
Hmm...  ... cieszy mnie przeogromnie, że się spodobał wiersz. Jak powiedziałam, rzadko, niezwykle rzadko mam wenę na poezję - zdecydowanie nie jestem typem wierszoklety. A ten przyszedł jakoś tak sam z siebie (to się ponoć nazywa natchnienie) i właściwie sam się napisał. Bez specjalnego zastanawiania się nad szczególami - bo chyba tak w zasadzie powinno się pisać (nie wiem). Rymy wyszły same z siebie. Osobiście nie zawsze łapię poezję bez żadych rymów. Ja na przykład lubię gdy pojawiają się takie, stanowiąc swego rodzaju lepiszcz spajający wszystko - niekoniecznie musi być on ordynarny, jak Najt zapewne nazwałby rymowanki do poprzedniej linijki. Nie, za takimi również nie przepadam, bo brak im jakiegoś polotu.
Uwielbiam wiersze z przeniesieniami (to chyba widać  ), oraz te pozornie nieuporządkowane, w których rymy są tak delikatne, że na początku niezauważalne... ale nadają rytmikę.
Nie umiem pisać... lecz czasami najdzie mnie jakiś Wen nieuchwytny i ulotny, lekki. Szkoda tylko, że tak rzadko. Ale cieszę się, że jak już przychodzi, to plecie coś, co podoba się także innym. Bardzo mi miło. |
|
| Wysłany: Śro 14:08, 08 Lis 2006 Temat postu: |
|
| No więc... ekhm... zazwyczaj nie przepadam/ irytują mnie rymowane wiersze. Ten jednak właśnie stał się wyjątkiem bo jest wyjątkiem <nie no, sensownie mi wyszło> podoba mi się styl pisania.. lekkie niesamowicie, białe i ze słońcem rażącym ciepło w oczy. I to przeniesienie jadnego wyrazu do następnej linijki i do niego rym.. hm... ślicznie. No i jedna rzecz- bez rymów na przymus- no ja właśnie nie trawie jak ktośpisze coś tylko dlatego, bo to się rymuje do poprzedniej linijki. Piszesz dokładnie to, o chcesz powiedzieć, bez dobierania rymujących się, niepotrzebnych słów. To udaje się niewielu. Gratulacje |
|
| Wysłany: Pon 11:41, 06 Lis 2006 Temat postu: |
|
| Żeczywiście bardzo nierealny, ale mimo mnóstwa emocji, które tutaj widze jest bardzo spokojny. Kojaży mi się z jakimś magicznym zaklęciem, które zazwyczaj przychodzi o brzasku i zabiera nam cudowne chwile nocy. | |
| Wysłany: Czw 16:15, 26 Paź 2006 Temat postu: |
|
Ojej, Smagliczko, jakie to melodyjne!... I te rymy, takie naturalne, niewymuszone. Naprawdę nieuchwytne  |
|
| Wysłany: Czw 15:31, 26 Paź 2006 Temat postu: |
|
| O, jaki śliczny wiersz! Bardzo ładne rymy, bardzo ładna konstrukcja i bardzo ładny temat (od razu przyszedł mi na myśl Poranek Griega ). Oby Cię częściej nachodziło to coś nieuchwytnego ^^ |
|
| Wysłany: Czw 0:39, 26 Paź 2006 Temat postu: Mgła |
|
| Dzisiaj - w przypływie czegoś nieuchwytnego…
MGŁA Nadleciała rano z brzaskiem – słońca. Gdy oczy me, przez noc nieprzespaną, z utęsknieniem wypatrywały końca. Otuliła rześkim powiewem – nadzieją. Gdy chciałam stąd uciec, nie istnieć, a teraz me oczy się śmieją. Opadła spokojnie jak kołdra – marzenie. Na mnie, na ciemność, świat szary, na całe moje zwątpienie. Skąpała wszystko w swej bieli – subtelnej. Kiedy myślałam, że barwy już znikły, lecz znów wszystko jawi się piękniej. Jest zaledwie westchnieniem – mijaniem. I choć się niebawem rozwieje, to wróci… z następnym świtaniem. |
|