 Wysłany: Wto 16:28, 18 Wrz 2007 Temat postu: |
|
| Oh...
Mocne. Przepełnione czymś. Smutkiem. Nadzieją. Żalem. Gniewem. Sama nie wiem... Ale piękne. po prostu. |
|
| Wysłany: Czw 19:23, 16 Lis 2006 Temat postu: |
|
| Mogę pomilczeć tylko. Trudnu ubrać w słowa, to co chciałabym powiedzsieć. Chyba każdy ma takiego anioła, tylko czasami przychodzą za późno i już nie są potrzebni.
Mądre. I ładne. |
|
| Wysłany: Czw 18:04, 16 Lis 2006 Temat postu: |
|||
tytuł jest świetny, jak dla mnie. wiersz w pewnych momentach też z ciekawie użytymi słowami...
lubię to bo samobójstwo często jest próbą zwrócenia na siebie uwagi... ale dla mnie najlepszy z całego wiersza jest tytuł, a dokładniej jego druga część "Brian na dachu". To mi się kojarzy... nie wiem, z czym, ale uderza w jakieś czułe miejsce w duszy. |
|||
| Wysłany: Czw 10:27, 16 Lis 2006 Temat postu: |
|
| herbata odsylam do innego wiersza ,,Herbatka,,
tu troszke inne ma znaczenie lecz mzsle ze zrozumiesz 
a co do lakieru zdrapzwanie jego jest symbolem leku, niepewnosci i wahania |
|
| Wysłany: Śro 23:09, 15 Lis 2006 Temat postu: |
|
| No, to piszę ciąg dalszy - bo mamuśka przylazła i trzeba było uciekać.
Mogę się dowiedzieć, co ta herbata i lakier symbolizują? Chętnie się dowiem. Lakier to może coś, warstwa zewnętrzna, coś sztucznego, chociaż średnio mi pasuje. Do herbat nie mam pomysłu. No i pozytywne rzeczy, tak na koniec: przy tym motywie samobójstwa wyszło inaczej niż dziewięćdziesiąt dziewięć podobnych. Przepełnione piekło - nie myślałam o tym, a ta wizja jest sugestywna i przylgnie do mnie. No i ocet, i anioł stróż - w tym typie poezji* takie rzeczy nie dość, że mogą ujść, to jeszcze nieźle pasują. Aha, no i ja to oceniam ogólnie, jakbym coś oczywistego nie zrozumiała - składajcie na karb tego. * trudno mi to określić, ale to te mroczne, ale nie nastolatkowe, ale lepsze artystycznie, trzymam je na specjalny nastrój... no cóż |
|
| Wysłany: Śro 20:26, 15 Lis 2006 Temat postu: |
|
| herbata i lakier sa dla mnie troche symboliczne
i stad sie pojawiaja a krotkie linijki bo wiersz jest pisany pod melodie taki uklad graficzny pozwala latwiej go zaspiewac co do prostoty ostatnio mi caly swiat zarzuca ze nie umiem nic powiedziec wprost wiec mowie w koncu byc moze przeginam w druga strone |
|
| Wysłany: Śro 20:15, 15 Lis 2006 Temat postu: |
|
| Ja nie wiem o co chodzi, więc skomentować mogę :p
Generalnie wrażenia są pozytywne, ALE a) niekiedy ciut zbyt prosto postawione(skoczę, skoczę sobie z dachu) b) niektóre rzeczy nie mają(jak dla mnie) związku, np. herbata czy lakier c) osobiście formę, gdzie w linijce są po jeden, po dwa słowa uważam za formę mniej doskonałą , choć sam ocet czy anioł stróż(chyba) mi się podoba reszta potem |
|
| Wysłany: Śro 20:09, 15 Lis 2006 Temat postu: |
|
| Skrót od Laughing My Ass Off.
Wybacz, że na razie nie skomentuję samego wiersza, ale muszę odreagować wizję Briana na dachu. |
|
| Wysłany: Śro 20:06, 15 Lis 2006 Temat postu: |
|
| to nawiazanie do mej inspiracji
ktora bylo zdjatko Briana Molko wlasnie na dachu
co znaczy LMAO? |
|
| Wysłany: Śro 20:00, 15 Lis 2006 Temat postu: |
|
| Brian na dachu?
LMAO |
|
| Wysłany: Śro 19:30, 15 Lis 2006 Temat postu: pure morning |
|
| Pure morning czyli Brian na dachu
Jeden krok, ten jeden krok Stoję na dachu, wiatr rozwiewa włosy Nie rozlewaj ciepłej herbaty, Gdy wszystko już nie ma sensu Jeden krok, ten jeden krok Nie łap za rękę mojego lęku Myślisz, że twój płacz coś by zmienił? Zdrapię lakier z mych paznokci Jeden krok, ten jeden krok Po co gapiów tylu nasprowadzałeś? Nie wyważaj otwartych drzwi, Gdy serce me milknie nieme Jeden krok, ten jeden krok Myślisz, że Bóg tego chce tak mocno? Kajdanki miażdżą wolność mi Patrzę w przepaść na złość światu Skoczę – muszę Skoczę – jeszcze Wzbudzę winę Wieczną w tobie To nie ma Wina Że tak ja Cierpię To jest twa Wina Poisz mnie Octem W rozpaczy Tonę W swoich łzach Tonę Przez ciebie Tonę Ja skoczę – Jeszcze Jeden krok, ten jeden krok Patrzę ostatni raz na to miasto Nie wyciągaj wspomnień za łatwych Nie zaufam ci jak dziecko Jeden krok, ten jeden krok Myślałeś: ,,Mam cię w swym uścisku’’, Lecz ja skoczę nim ty pojmiesz Ile burzę jednym skokiem Skoczył – musiał Krzyczą, krzyczysz Piszczą, płaczesz I ja krzyczę Ja zginę Umrę Wreszcie ja Umrę Potępieniec Wieczny Lecz stoję To On? I idę, Widzisz, Stoisz tak Cicho Oni krzyczą, Anioł Skrzydłem mnie Trzyma Każdy krok, ten jeden krok Widzisz, twojej klęski mrocznym znakiem Nie błogosław tej nagiej ściany, Która oparcie stopom daje Każdy krok, ten każdy krok Nie chciał kolejnego samobójcy Bóg, a może szatan mnie wrócił Mając przepełnione piekło.... |
|