 Wysłany: Sob 19:27, 05 Maj 2007 Temat postu: Jak grudzię rzucone ciężko na wieko... |
|
| Jak grudzię rzucone ciężko na wieko…
Po deszczu zawsze czuć ten zapach Bicie dzwonu w przydrożnym kościółku Cierpkiej świeżości i oszołomienia Tchnienia gliny wilgotnej A z gałązki w owych trąceniach Spada płodorodna Jak grudzię rzucane ciężko na wieko Otwórz tedy okno na świat długomyślni Bo Ty który myślisz że wiesz Nie wiesz Jeśli zatem wiesz Bo zdaje Ci się Powiesz Powiesz że wiesz Że ten wiersz o wieszaniu Galathili Ktoś ośmieli się zinterpretować? |
|
