Zakazany owoc...

Galathili

Wlepiam tutaj myślę, że ciekawą miniaturkę. Miłej lektury.

Zabił mysz. Pod ciężarem jego ręki pozostawiła krwisty, brudny ślad na jednej ze ścian grobowca rodowego jego rodziny. Ostry zapach kadzideł i lampionów uderzał mocno w nozdrza i przyprawiał o zawroty głowy. On nie przyszedł się jednak tutaj modlić. Czekał.

W pewnym momencie zza spróchniałego pnia starej lipy wyłoniła się kobieta o bardzo jasnej cerze i dość kształtnym ciele. Jej kruczoczarne włosy opadały delikatnie na krągłe ramiona a następnie mieniącą się kaskadą spływały do perfekcyjnych bioder, gdzie kończyły swój szaleńczy bieg. Spowijały jej młodą i piękną twarz niczym delikatne pajęcze nitki, usiłując pod wpływem delikatnego tchnienia wiatru wedrzeć się do jej krwistych ust i nienaturalnie ciemnych oczu. Obserwowała mężczyznę od pierwszej chwili, gdy wyszła zza drzewa, udając, że nie zauważyła owego błysku pożądania w jego oczach.

- Długo się nie widzieliśmy. – powiedział mężczyzna wplatając swe dłonie w jej włosy i składając namiętny pocałunek na jej czerwonych ustach – Za długo.

Złożył w ofierze drugi pocałunek, pełen dzikości i zmysłowości, jednocześnie obejmując kobietę w pasie. Jego dłonie podążyły w górę, gdzie zatrzymały się na piersiach kobiety. Ona wzdrygnęła się nieznacznie. Czuła w nim dzikość nienależącą do ludzi, lecz … Tak, to musiał być Wilk. Świadomość zakazanego romansu z Wilkiem nie odpychała kobiety a wręcz pociągała ją miała ochotę na miłość, zakazaną miłość.

Ich usta spotkały się ponownie. Po tak długiej rozłące, pożerali się wręcz zachłannie nienasyceni swoją obecnością. Mężczyzna wpił się w delikatną szyję kobiety, ona wydała lekki pomruk rozkoszy. Ich miłość był pełen dzikości, niepohamowania i intymności. Rozpięła koszulę mężczyzny a on delikatnie zdjął z niej gorset i suknię. Wtulona w jego ramiona, oddała mu się. W szaleńczej miłości zapomnieli o tym, jak twarde i zimne bywają nagrobki.

Głośny krzyk przebił ciszę tego miejsca i spłoszył stado czarnych kruków z pobliskiego drzewa. Ich akt dokonał się w boskim zbliżeniu. Niewątpliwie było ono boskie…

Galathili

blaidd

Huh. Bardzo ładne obrazowo. Grobowiec, krew muchy (czy mucha ma czerwoną krew...? Chyba nie. Może lepiej byłoby tu jakąś mysz wprowadzić, miast muchory - tak bardzo pasowałaby tu plama czerwieni!), nagrobki, drzewa, On i Ona, zakładam, że akcja dzieje się w jakiejś przeszłej epoce (gorset), ciemna kolorystyka, ciemnozielona, ciemnoszara - tak to widzę i do takiej kolorystyki naprawdę pasowalaby ożywiająca plama krwistej czerwieni. Jesiennie, nieco strasznie, wietrznie... Mrrr.

Ale, ale:

Pierwsze zdanie jest moim skromnym zdaniem ciut za długie. Fajne byłoby samo "Zabił muchę." (tudzież mysz) - coś w tym stylu. Jestem wielką propagatorką zasady, że pierwsze zdanie/równoważnik zdania musi być krótkie i treściwe i intrygujące, tak żeby Czytelnik siłą rozpędu pobiegł oczyma w następne słowa tekstu.

Galathili

Dzięki ci Blaidd bardzo za pomoc! Ja nigdy nie przejmuję się błędami, może to wynika z mojej ignorancji...?
Co do erotyków jest to bardzo wdzięczny temat Wink

Co do zakochania... Smile

blaidd

Em... Fajnie, że poprawiłeś, ale teraz te pierwsze dwa zdania są... conajmniej dziwne.
Kiedy pisałam, że pierwszym mogłoby być samo "Zabił mysz.", w domyśle było, ze drugie zdanie będzie jakoś przekształcone, choćby bez słowa "która" (warto też wyrzucić niepotrzebnych kilka słów, Czytelnik sam się domyśla):