Jak leci, co leci? II

Kira

Jozin z bazin

Nie mogę... Laughing

merrik

<kwika>
widziałam..ale^^ mateńko świetne to było xP

Joan P.

Cudne!

(nuci)Joozin z baazin...

Kira

ELO - Mamma. I to przez Remusa. [link widoczny dla zalogowanych] tej piosenki, jeśli go odnieść do mężczyzny, jak dla mnie idealnie odzwierciedla życie Lupina.

smagliczka

Lora

Kira

Boy Blue, Last Train To London, i Can't Get It Out Of My Head Elosów. Kocham ich strasznie!

*kocha*

Maggie

A ja się ostatnio raczę tym i tym projektu Alaska In Winter Wink

Ceres

Mój tata ostatnio kazał mi ściągać ELO, i zapałałam uwielbieniem do "Jungle", ale obecnie mnie wzięło na Billy Talent, konkretnie "Fallen leaves", a wszystko przez House'a i jedno nagranie z youtube...

A póki co - "Living on a prayer", Bon Jovi.

Kira

2 Unlimited - No one.

smagliczka · Wysłany: Pon 16:41, 03 Mar 2008 Temat postu:

No to ja trochę z innej beczki.
Jak se wczoraj obejrzałam Oniegina, to od wczoraj nucę, śpiewam i chodzi za mną [link widoczny dla zalogowanych] Okudżawy. Jakoś tak.

I jakoś tak... wrzucę tłumaczenie, ale to nie to samo - i to bardzo nie to samo (przynajmiej dla nnie).

"Aleksander Siergiejewicz Puszkin"

Co było - nie wróci, i szaty rozdzierać by próżno.
Cóż, każda epoka ma własny obyczaj i ład...
A przecież mi żal, że tu w drzwiach nie pojawi się Puszkin -
tak chętnie bym dziś choć na kwadrans na koniak z nim wpadł.

Dziś już nie musimy piechotą się wlec na spotkanie,
i tyle jest aut, i rakiety unoszą nas w dal...
A przecież mi żal, że po Moskwie nie suną już sanie,
i nie ma już sań, i nie będzie już nigdy, a żal!

Pozdrawiam pojętny mój wiek, mego stwórcę i mistrza,
ten trzeźwy mój wiek, doświadczony mój wiek pragnę czcić...
A przecież mi żal, że jak dawniej śnią nam się bożyszcza
i tak to już jest, żeśmy czołem gotowi im bić.

No cóż, nie na darmo zwycięstwem nasz szlak się uświetnił
i wszystko już jest - cicha przystań, non-iron i wikt...
A przecież mi żal, że nad naszym zwycięstwem niejednym
górują cokoły, na których nie został już nikt.

Co było - nie wróci... Wychodzę wieczorem na spacer
i nagle spojrzałem na Arbat i - ach, co za gość! -
rżą konie u sań, Aleksander Siergiejewicz przechadza się,
ach, głowę bym dał, że już jutro wydarzy się coś!

tłum. Witold Dąbrowski

Mogłabym też wrzucić tekst po rosyjsku, ale ruski wiek zajęłoby mi napisanie tego bez cyrylicy na kwiaturze ;p, a w necie, kurde, nie znalazłam (?).

Hekate · Wysłany: Pon 18:41, 03 Mar 2008 Temat postu:

Okudżawa, mruuu...

A u mnie tradycyjnie "Czerwony Tulipan", bo mi się na mp3 nic nowego nie chce nagrywać, hahaha Wink

<nuci>

"Kardynała Richelieu sekret wam dziś zdradzę, od przyjaciół Boże strzeż, z wrogami sobie poradzę..."

Zaheel · Wysłany: Wto 13:21, 04 Mar 2008 Temat postu:

Heh, również słucham tego co Szefowa, ale już się kończy. Chyba nie doceniałam Okudżawy...

Wracają stare, dobre Wilki - Jeden cień w dolinie mgieł...

smagliczka · Wysłany: Pią 23:25, 07 Mar 2008 Temat postu:

A ja mam ewidentną fazę. Na COŚ. Przez duże C.

Ciarki, ciarki, ciarki... i nie wiem dlaczego zawsze mnie chwyta za gardło. Kurde, nie było jeszcze choćby jednego odsłuchania tej piosenki, żeby mi się oczy nie spociły.

[link widoczny dla zalogowanych]
Solo:
Ta nasza młodość z kości i krwi
Ta nasza młodość co z czasu kpi
Co nie ustoi w miejscu zbyt długo
Ona co pierwszą jest potem drugą
Ta nasza młodość ten szczęsny czas
Ta para skrzydeł zwiniętych w nas
Chór:
Ona jest wśród kamieni
Rwącym światłem strumyka
Wiewiórkami po drzewach
Po gałęziach pomyka
Ona iskrą w kamieniu
Ona mlekiem w orzeszku
Ona świata ciekawa
Jak miedziany grosik w mieszku
Ona kwiatem we włosach
Octem w jabłkach jest pierwszych
Gorzką pianą na piwie
W świata gwarnej oberży
Buntem jest niespełnionym
Co na serce umiera
Ona tylko to daje
Co innemu zabiera

Słowa: Tadeusz Śliwiak
Muzyka: Zygmunt Konieczny

Hekate · Wysłany: Pią 23:52, 07 Mar 2008 Temat postu:

Znaczy jesteś przy Piwnicy pod Baranami, Smag. Przepiękna pieśń. Jak zresztą większość piwnicznych, to jest klimat nie z tej epoki, i jeżeli będą się kiedyś młodzi uczyć o jakichś ugrupowaniach artystycznych, to z pewnością Skrzynecki i jego Kompania znajdą w podręcznikach poczesne miejsce.

Uwielbiam...