Moje spotkanie z Remusem

Nightwish · Gość

w Dziupli pod księżycem jest Knajpka. Czekamy tam na pannę

Jadis

Nie wierzę,że kogoś takiego spotkam......

Remusek17

skad new lady Jadis taki pesymizm?
a tak w ogole to witam Wink

yadire

Heh, Lunatycy u nas jak nigdzie na świecie. Ja Ci ręczę, że niejednego wspaniałego tam spotkasz. Smile

Skoro zapraszają, to jak możesz nie skorzystać?

Hermiona Granger

Remusek17

wam sie ladies podobaja Lunatycy rodzaju meskiego czy ogolnie? Wink

ale maja racje my new lady
to jest niezwykle miejsce

Hermiona Granger

Remusek17

ja sobie tak zartowalem
a ty lady H na powaznie rozpatrujesz
jasne ze dwuznaczne
mi o to chodzilo Wink

Hermiona Granger

Remusek17

no nie wiem..........

Nath

Jasne że wierze, że kiedyś spotkam takiego Remusa. To w sumie tak jak by spotkac ideał Razz

Ale przecież i takie rzeczy sie zdarzaja no nie?

Raz w kościele na mszy spotkałam takiego goscia co z wyglądu idealnie by mi pasował do Remusa. Cała godzine obserwowałam tego chłopakak na oko mił jakieś ze 20 lat.
Potem co tydzien łaziłam do kościoła na jedną godzine z nadzieje ze spotkam go znowu..a moze nawet bym usiadła koło niego i mogła bardziej sie przyjrzec..ale cóz. jak na złość wiecej go nie sopotkałam. Życie wredne:/

No dobra z wyglądu to by sie takich znalazo, ale takiego faceta co by miał charakter podobny do Remusa to chyba jeszcze nie spotkałam. A szkoda...ale przecież nic straconego no nie? Razz

Kira

No pewnie, że nie. Jeszcze całe życie przed nami Wink

Ja zaraz chyba strzelę bulwersa, bo do tej pory nie spotkałam jeszcze chyba żadnego Remusowatego człowieka. To znaczy, może i spotkałam (*zastanawia się, czy ten facet, koło którego stała na mszy rezurekcyjnej podpada pod ten typ; chyba tak!*) ale ze mną to jest tak, że ja ludzi nie potrafię od razu podpisać pod remusowatość - dociera ona do mnie po pewnym czasie, wtedy, gdy nie jestem już do końca pewna, czy to rzeczywiście ten typ. Geez.

Nath

Ja to juz takiego świra mam że zawsze dopasowuję ludzi do postaci z HP. I Takich Remusowatych naprawde nie wileu spotkałam. Co z tego wynika? Chyba to ze Remusowatość jest unikatowa i rzadko spotykana:P

No dobra..a gdyby juz tak doszło do spotkania z kimś takim idealnie pasującym a była by to osoba po raz pierwszy widziana na oczy np. w autobusie. O kurcze co ja bym wtedy zrobiła? Chciala bym na pewno nawiązać jakis kontakt, ale mi takie reczy nie łatwo przychodza jako osobie z natury nieśmiałej...ale znowu przegapic taka okazję?! Aj aj nie łatwa to sprawa...

yadire

O, Nath przypomniałaś mi coś!
A wogóle tu chyba jeszcze nie miałyśmy okazji się przywitać, diruś, miło mi : )

Kiedyś w autobusie spotkałam takiego właśnie remusowatego chłopaka. Takie miał oczy no... takie inne, charakterystyczne, remusowate.
Oczywiście, jak to ja, nie umiałam się zachować i całą drogę się w te oczyska wpatrywałam. I oczywiście nie uszło to jego uwagi. Potem jeszcze przyuważyłam go na oddziale kardiochirurgii (bo ten autobus akurat do szpitala jechał), zdaje się, że mnie poznał.

No i właśnie to jest najgorsze, że w takim momencie nie wiadomo, co powinno się ze sobą zrobić. Patrzeć się chce, ale to głupio. Zagadać nie da rady, no bo to bądź co bądź obcy facet. A jak nic się zrobi, to potem nic tylko walic głową w ścianę (cholera, jak nic to Remus była, a ja jak ta dupa wołowa, nic nie zrobiłam).

smagliczka

Łiiiii... Kwik. Nie no. Przepraszam, kwiczeć nie powinnam, bo to sprawa dość... tragiczna, ale rozbawiłaś mnie. Wyobraziłam sobie samą siebie w takiej sytuacji (a gwarantuję, że JA bym NIGDY nie zagadała, bo jestem ten cholerny, nieśmiały introwertyk, jasny gwint!). Nie gdość, że byłoby mi głupio, że zachowuję się jak kretynka, wgapiając się w obcego faceta, to jeszcze bym się pewnie zarumieniła. No i dla niego to raczej niezręczna sytuacja.

A mnie w takich chwilach to zawsze, po euforii, zawstydzeniu i konfuzji, nachodzi rezygnacja i myśl: "pewnie i tak, taki facet już kogoś ma".

Łeeee...