Moje spotkanie z Remusem

Aurora

Ue, a ja żadnych emo czy pseudoemo nie znam. <wyje>
Ale to jest offtopic. Więc, jakoś tak już oznajmiam, to Bilbo ma bardzo remusowate oczka. I tylko oczka. Razz

To znaczy, takie wilcze. Znaczy, ładne.
Znaczy, ja lepiej wrócę do fawkesowania po Knajpce.

Lora

Remusiątko

Jak się nad tym zastanowić, to... racja.

Lepiej dokończyć ten temat w Knajpce, bo zaraz ktoś na nas nakrzyczy... (mam rację...?)

A żeby było na temat:
Może za Remusem trzeba się rozglądać w odpowiednich miejscach? Wiecie, kluby dla Wierszokletów, wydziały polonistyczne, ASP...? Hm.

Lora

Natalia Lupin

Które mówiłam? A. Mówiłam i jedno, i drugie, tylko w różnych odstępach czasu Wink

Najbardziej zaremusionym miejscem świata było moje gimnazjum, ale się później wszyscy porozłazili po liceach i już nie wiem, gdzie kto jest... Sad

To zależy, które emo jest ładne. Dla mnie z zasady są zbyt... tacy... delikatni? Krusi? Wyglądają, jakby byli z porcelany. A może ja po prostu takich znam?
Dobra, koniec offtopu.

Remusiątko

Może ja nie jestem normalna, ale mi się podobają właśnie ci delikatni. Nawet już odbiegając od emo. "Inteligentny chłopak o artystycznej duszy."
Takiego delikatnego Remuska spotkać... mrau.

Natalia Lupin

A mój to musi być... lew. I już. Miałąm fazę na delikatnych, ale dawno i nieprawda Wink

Lew, to jednak to. Sean, Danton, ew. Shutterladn (chociaż tu 'przeciw' jest wzrost)... Marrrrau!

Moony Alex

Eee... ja tam zaznaczyłam "Nie wiem".
Bo na "nie" byłoby zbyt pesymistycznie, a na pewne "tak" - zbyt optymistycznie. W moim otoczeniu to żadnych Remusów nie ma, niestety Sad

. Ani tych z lat huncwockich ani z profesorskich.
Jak w zeszłym roku szłam pierwszy raz do gimnazjum, miałam nadzieję, że trafię na takiego Profesora Lupina (widać, już wtedy Lunatyzm kiełkował Wink

).
Ale oczywiście - gdzie tam!, same nauczycielki, a jak się jeden belfer płci męskiej trafił, to brzydal i nudziarz - pan po czterdziestce, z dużym przyrostem tzw. mięśnia piwnego, krzywym zarostem i świńskimi oczami. I monotonnym głosem.
Na zmiany w kadrze się raczej nie szykuje, ale trzeba być dobrej myśli.
Jak bym zareagowała na takiego nauczyciela? Oj, na pewno bym się w niego wpatrywała jak w obrazek, cała czerwona, nic nie pamiętając z lekcji. A na drugi dzień sprawdzałabym jak się jego nazwisko z moim imieniem komponuje XD. Takie typowe podejście czternastolatki Wink

.
Natomiast remusowaty chłopak w wieku moim, albo nieco starszy... Eehm... W moim otoczeniu też takich nie ma, chociaż codziennie takiegoż wypatruję. Zero, null. Cóż, jakbym go spotkała to na pewno bym się na niego zaczęła gapić, jak ta wariatka ^^. Jakbym miała dzień na robienie wariactw, to może bym i do niego podeszła i chociaż o godzinę spytała. Ale wątpię. Nie jestem typem osoby, która nie ma problemów z rozmawianiem z obcymi ludźmi.
A gdzie takiego osobnika spotkać? W moim mieście raczej nie ma takiego miejsca. Chyba że biblioteka miejska albo szkolna...

Kira

Mnie też się wydaje, że jeśli gdziekolwiek i kiedykolwiek spotkam Remusowatego osobnika, to będzie to w jakiejś bibliotece, ewentualnie księgarni lub antykwariacie. Zawsze miałam wrażenie, że tego typu ludzie bardzo chętnie odwiedzają takie miejsca Smile

merrik

Zaznaczyłam "tak", bo mnie się już udało spotkać Remusa w swoim życiu(dosłownie Remusa, proszę państwa, mój historyk się tak zwał Remus J.) niestety zginął w wypadku. Był wspaniałym nauczycielem, 100% Remusa w Remusie. Naprawdę. Był jednocześnie i delikatny i silny, i charyzmatyczny i w ogóle.Aż się dobrze uczyło. Jego brat(ekhm.Syriusz ma na imię...)-młodszy od niego i to sporo, obecnie mój znajomy, jest podobny do niego, chociaż bardziej uduchowiony, bardziej poetycki. Ale nadal szukam i wierzę, że tego naaajprawdziwszego Remusa spotkam.
Co do okoliczności...hmm...w autobusie, na mieście, w szkole...czy to ma jakieś znaczenie? profesora Remusa spotkałam dwa dni przed rozpoczęciem szkoły.W supermarkecie i omal zwału nie dostałam. A jego brata? Na tzw "fajce pokoju"na integracyjnym. Czas i miejsce są nieważne. Ważne są osoby;)

Lora

merrik

ee że co?Uczył w gimnazjum przy liceum, zaznaczam że takie imię nam podał. Pozatym z wyglądu to niepodobny był jednak charakter jak opisałam i owszem.Nie chcesz wierzyć, nie wierz-ne zalezy mi na wierze, mówię co było.

Nazwiska nie podaje-cóż taki mam zwyczaj. Swojego nie wypisuje na forach, czatach etc, dlaczego miałabym pisać cudze?I to nie osoby publicznej, ale normalnej, że tak określe prywatnej.Nie mam do tego prawa i tyle.

A co do mojej wyobraźni: pożytkuję ją inaczej niż historyjki o sobie-pisze opowiadania i ff, czasem wiersze.Ale nie tworzę bzdur na swój temat.Hogwh.

Natalia Lupin

Abstrahując.
Wiecie, że pewna grupa literatów w ramach eksperymentu stworzyła na papierze włóczęgę, dali mu imę, nazwisko i historię, a potem uśmiercili w jakiś mało widowiskowy sposób.
I wiecie co?
Kilka dni potem odnaleźli go jako prawdziwego człowieka. Nie trzeba dodawać chyba, że martwego... Dokładnie tak, jak go opisali.
Hekate, Krystieńka... Wink

merrik

Uhh nieciekawe wrażenia, chociaż przyznam dość ciekawy przypadek...
Mogłabyś powiedzieć na ten temat coś więcej? Ale może w knajpce bo tu nas przechrzczą za offtop;)

smagliczka

Rodem z Archiwum X
Mr. Green

Uch, a ja Remusa nie spotkałąm jeszcze. Sad

Obstawiam, że natknę się na niego na jakimś samotnym szlaku...