Wiersze -> o maj Gad, co za oryginalny tytuł

[Angel]

Tu będą wiersze moje. czli i takie i takie. Na początku trochę twórczości nazywanej przezemnie "brudną"

Ludzki śmierciożerca

Raz sobie żył pewien człowieczek
Chciał być tylko pasterzem owieczek
Lecz los go trafił niczym szlag
I poszedł do szkoły zwanej „Hogwart”.

Dostał się tam do domu,
nie mówił nikomu
jakiego, dlaczego i po co
wiemy tylko, że wąż mu się śnił nocą.

Uczył się średnio, szlabany często miał
Czy chciał tego, czy nie chciał.
Miał szlabany w prywatnym gabinecie
Gdzie psor robił z nim
Sami-co-wiecie.

Bolało go to bardzo, szczególnie wieczorem
Kiedy miał spotkanie z tym nieszczęsnym psorem.
Czasami nawet nie chadzał na kolację.
Musiało go to boleć, chyba mam rację?

W końcu skończył szkołę, i nie mając co robić
Ktoś go postanowił w to g*wno wrobić
Szukając zemsty na swych oprawcach
Nie mógł zapomnieć o TEJ sprawie sprawcach.

Obietnicą zemsty skusili młodzieńca
I włączyli do jego okrutnego wieńca
Zrobił sobie tatuaż na lewym pośladku
Na drugim to, co komu zostawił w spadku.

Męcząc, gwałcąc, mordując nie wiedząc dlaczego
Pytał, szukał, lecz nie znalazł niczego.
Nagłe wątpliwości kiedyś go dopadły
I ni stąd, ni zowąd stał się mniej zajadły

I wtedy wieczorem, widząc małe dziecko
Wątpliwości znowu; lecz na to nie ma czasu
Trzeba je zabić, by nie narobiło hałasu.
I wtedy, gdy się wahał, dziecko go ugryzło
Już by je oszczędził, gdyby nie ta rana
Na całe życie została zadana.

Padł jego Pan, przed pełnią księżyca
I nie pomogła ofiara-dziewica
Złożona na wstanie z martwych
Nic nie wartych...

I wtedy o księżyca pełni dzieje się coś, nie rozumie co
Lecz boli go niezwykle, dziko, tak... Bardzo.
Gdy rano się obudził, zobaczył swe odbicie
Wiedział od razu, jakie czeka go życie.

I zapamiętaj to głupi człowiecze
Że ludzki śmierciożerca chodzi po świecie.
Chodząc po świecie,
Wdeptując w psie kupy
Twierdzi, żre życie musi być do d*py.

Bajka na dobranoc z morałem

Był raz sobie wielki Potwór
Zamieszkiwał On górotwór.
W górotworze bowiem otwór był,
A w nim mieszkał Potwór.

Potwór dalej smokiem zwany,
Jadał panny, nie barany.
A najlepiej się nasycał,
Gdy trafiła się dziewica.

Z tych powodów co dni parę
Smok opuszczał swą pieczarę,
I puszczając nosem parę
Rozglądał się za towarem.

Patrolował okolicę,
By natrafić na dziewicę.
A gdy już ją trzymał w łapie,
Chronił się w jurajski wapień.

Raz powrócił z polowania
Z piękną damą na śniadanie,
Lecz nie wiedział, że ta panna
Była przeterminowanna.
Że nie jedno przeszło lato
Odkąd była małolatą,
I że dzięki konserwantom
Ta dziewica to nie fantom.

Potwór ją otrzepał w prawy
Głośno przełknął, cicho zawył
I dokładnie w tej minucie
Padł rażony przez zatrucie.

Sekcja smoka wykazała,
Że go zabił krem do ciała,
Żel, emulsja i trująca
Super maść odmładzająca.

Tak to padł niemądry gad
Co nieświeże jadło jadł.
Gdy chcesz zdrowy być kolego
Nie wpierniczaj byle czego!

[Aurora]

Muszę przyznać, wiersze mnie rozbawiły. Szczególnie ich morały... Bo to raczej bajki ci wyszły, wiesz? Morał + treść pisana wierszem to dla mnie = bajka...

[Hec]

Bardzo fajne, Angel, szczególnie niektóre rymy mnie uwiodły, np. "szlag- Hogwart", super, bo żeby się zrymowało, trzeba akcentować Hogwart na ostatniej sylabie, taki psikus- fajne.
No i jeszcze "panna- przeterminowanna"- łahaha, czy coś trzeba dodawać- ekstra.

Ori ma rację, to właściwie bardziej bajki, niż wiersze, i znowu ma rację, bo twoje morały są bezbłędne- "nie wpierniczaj byle czego", hehe, super.

[Angel]

A to coś napisane pod wpływem chwili, nie bajka, bo dziewczyny macie rację, to były bajki, bo bajki są wierszowane, a baśnie to te, które zwykle nazywmy bajki, a teraz coś, po piosence z "Nędzników", nie wiem, jak się nazywała, ale natchnęło mnie.

***

To jest pieśń gniewnych ludzi
Niech w sercach odwagę budzi!
Zbudujmy nowy świat,
Tam, gdzie nie ma żadnych wad!
To jest muzyka ludzi, którzy nie chcą być niewolnikami,
Chcą decydować o sobie sami!

Zrzućmy kajdany, okowy,
Nadchodzi świat nowy,
Śpiewajmy pieśń wolności ludzi
Niech pragnienie wolności w sercach obudzi!

To jest pieśń ludzi gniewnych
Młodych, odważnych pewnych.
Więc podnieśmy w górę głowy,
Stwórzmy jeszcze dziś świat nowy!




I jak?

[Trilby]

Przeczytałam! Wszystko!

I bajki jednak bardziej+

[Angel]

Dzięki . A dziś, pragnę wam zaprezentowac mój Hymn o miłości.

Hymn o miłości

Chodzić jak pijana, wiecznie zakochana,
Nie mogąc spać do białego rana?
Co dzień się pytam każdego, ze złością:
Mój drogi panie, jak można upić się miłością?

Czyżbym była aż tak zaniedbana?
Światłem wewnętrznym promieniejąc
Co dzień się pytam każdego, ze złością:
Mój drogi panie, jak można upić się miłością?

Na przemian się płacząc i śmiejąc.
Rzucam się w słodkie miłości sidła.
Co dzień się pytam każdego, ze złością:
Mój drogi panie, jak można upić się miłością?

O miłości, w swej doskonałości niedościgła!
Torturo, najsłodsza z tortur na tym świecie!
Co dzień się pytam każdego, ze złością:
Mój drogi panie, jak można upić się miłością?

Najsłodsze wino przy tobie gorzkie niczym piołunu ziele
Spożywane w dzień powszedni, od święta i w niedzielę.
Co dzień się pytam każdego, ze złością:
Mój drogi panie, jak można upić się miłością?

Najgorsze tortury: nóg łamanie, rąk podpalanie, języka wyrywanie
Są przy tobie jak piórkiem łaskotanie.
Co dzień się pytam każdego, ze złością:
Mój drogi panie, jak można upić się miłością?

Działa na nasze serca, łagodzi napady złości
To wszystko zawdzięczamy narkotykowi-miłości.
I już się nie pytam, co dzień, ze złością
Mój drogi panie, jak można upić się miłością?





&?

[Noelle]

Angel! Ty ostatnio taka dziwna jesteś. I w podpisie, i w wysłanym PM - łańcuszku, w końcu i twórczości...

Angel, czyżbyś się zakochała?

Hymn dosyć miły, dobrze napisany, poprawnie. Chociaż napisano o tym już tysiące utworów, to wciąż aktualny temat.

[Angel]

Ja wiem, że to był łańcuszek, ale uruchomiłam go w akcie rozpaczy - koleżanka mi go przysłała, i się przestraszyłam trochę. A wracając do wiersza - tak, to prawda. I nie wstydzę się tego.

[Noelle]

Spokojnie, Angel. Przecież NIE MA się czego wstydzić.

Może by tak spróbować z trumienką wierszem? Hmm...

Angel, lunatyczka nasza miła
W okowy uczuć się spowiła
Mocne jak ten diament,
Delikatne niby nitka
Miłość to prawdziwa
O smaku cykuty i miodu

Hmm, nie widzę w tym czymsć wartości literackiej, ale pierwszy raz widżę(i tworzę) trumnę wierszowaną

[Angel]

Moja panie, toż to cuda nad cudami
I nie warto spajać ich okowami niewoli
Któż na to w naszych czasach pozwoli?
Więc Noelle, nie trzymaj talentu na uwięzi
Bo z daleka słychać jak za wolnością rzęzi
Więc zerwij okowy
Nadchodzi czas nowy!

Tak ci odpowiadam.

[Angel]

Niałam wcześniej napuisać, ale skoro nikt nie pisał, to po co? <nutka cynizmu>

A więc:macie mio pomagać, pisać co jest dobrze, a co źle, które rymy są częstochowskie, co z rytmem, itd. mówic żebym się nie martwiła, że jest świetne, itp. a po za tym wytykac błędy i ochrzaniać za spartaczenie, ale to tak już dyskretnie

A więc zamieszczam:

Filip: Wracam do domu, zamykam drzwi
Jak długo trzeba iść, by znaleźć sny
Te dwa tygodnie, jak piękny sen
Jak długo mam iść, by znaleźć cię?
Czy to była prawda, czy tylko sen?
Nie zdradziłem nikogo
Nie zdradziłem jej....

Nadszedł czas stuporu i agonii
apatii i lakonii
Minęłaś ty, minął sen
Kiedy zacząłem kochać cię?

[Angel]

Ah, nie ma to jak upajające i zachęcające do dalszej twóczości komentarze cudownych, wręcz kochanych koleżanek z forum.

[Maggie]

Proszę bardzo:
Upajający komentarz

[Angel]

A ja się nie poddam! na przekór wszystkim! na tym forum!

Zawołaj swe sny
Kochaj swe sny
Pielęgnuj
I wiedz, że następnym będziesz ty...

Odpłynąć daleko w nieznaną krainę
Wiesz, że za chwilę zginę...
Nie odpłynę w nocy mrok
Nim postąpisz pierwszy krok





A teraz coś od siebie: Wielkie Buuu!!!
Dla tych, którzy nie komentują.
Czyli wszystkich. Buuuuuuuuuuuuuu!

[Miss Margol]

No więc skomentuję.
Pierwsze bajki całkiem milutkie, acz brakowało im jakiejś "iskierki". Poza tym podobał mi się hymn o miłości. Ciekawy.
I jak, czy komentarz wystarczająco upajający?