Doświadczeni Poszukiwacze Przygód

Joan P.

Ori, ja nie dałam wszystkiego. Ten wór twój, tamten wór mój.

Noelle

- Czyli korzenie Dzoaśki są znalezienie? Mała słodka spadkowierczyni Króla Lwa? - mruknęła kpiąco Noeś.
- Gdyby nie ty, stałoby się to dwa razy szybciej... A przynajmniej o czas nerwówki i szukania klucza.
- Taa... W każdym razie - jakbyście nie miały co robić, ja was mogę zatrudnić.
- CO???
- No w poszukiwaniu korzonków. Moich. Podejrzewam, że pochodzę z nieprawego łoża Slytherina. No, ale teoria a praktyka to dwie różne rzeczy. Muszę poszukać dowodów. A jeśli się nie znajdą... Po prostu dowiem się kim jestem. Kto się pisze? Dobrze zapłacę. Stare rodzinne skarby... - Noelle z zadumą spojrzała w okno. - Nigdy nie lubiłam naszego dworku. Toksyczne miejsce. Ale skarby stoją jak stoją. No więc?

Aurora

Ja mam pomysł, gdzież ci szukać tych dowodów...
*Ori wkrada sie do pewnego gabinetu w lochach*
Hm, księgi rodowe, księgi rodoe, nie... JEST!
Pościel Slytherina. O, już widzę jakiegoś nietoperka... Wink

Noe, nie twój???

Hec

Gratulację, Dżoan, w końcu odnalazłaś korzenie! To może byś z tej okazji postawiła wszystkim po świerzutkiej Glizdogońskiej, co? Wink

Joan P.

Jasna sprawa.
(wyjmuje z torby podróżnej butelki Glizdogońskiej)
Jest tylko jedna sprawa, Noe. Jakiej nagrody możemy się spodziewać? Bo za darmo nigdzie się nie ruszę.

Noelle

- Och, moja droga... Cóż za materializm przez ciebie przemawia. No dobra. <wyjmuje z kieszeni stare zdjęcie>

No, to tylko jedna z wielu naszych rodowych skrzyń. Co jest w środku? Same drobiazgi. Trochę złota, srebra, jakaś jedwabna tkanina, perłowa popielnicza, naszyjnik z błyszczącymi, tandetnymi i nudnymi brylantami. Nic oryginalnego. O ile nie będziecie się targować, myślę, że to wystarczy.

Hec

Ha! Noe, to nie materializm- tego wymaga nasza profesja. Żaden szanujący się Doświadczony Poszukiwacz Przygód nie wyruszy na wyprawę nie mając pewności, że dostanie łupy- to byłoby sprzeniewierzenie się tradycji, a tradycja to dla Poszukiwaczy Przygód rzecz święta- zapytaj Thorina Dębową Tarczę, on się zna na rzeczy .

Kiedy i w którą stronę ruszamy? Dostarcz jek najprędzej plan wyprawy!

Noelle

- Kiedy ruszamy? W piątek wieczór, bęzie długi weekend, w sam raz na wyprawę. <przerzuca nerwowo stosy notatek> Dobra, czyli mam trzy chętne osoby, Joan, Heci Ori - normalnie dróżyna marzeń... Smile

Na razie proponuję zabrać się za Wielką Brytanię. Jeśli tam nic nie znajdziemy, planuję albo Europę, albo jakieś lasy tropikalne. Dobra. Czyli - Joan pojedzie do Glasgow i przeszuka Szkocję, Ori zabawi się w Liverpoolu z Beatlesami, a Hecuś nasz miła ostoja normalności - stary, ponury Londyn. Możemy zaczynać?

Aurora

Dopiero jutro?... A i dobrze, bo trza się uczyć, dziecinki drogi. Nie mylić z dziesięcinkami.
Tralali, póki co ja pozwiedzam sobie starą, dobrą Szkocję. Ci faceci w spódnicach, Ewan McGregor... Achhh...

Maggie

A ja? A ja? A ja? (Płynie na pontonie przez kanał La Manche)

Hekate

Chlip, prawie byście o mnie zapomniały! (tupta niczym pratchettowski Bagaż).
Ale ja się nie dam spławić, o! Będę za wami biegła przez morza i oceany aż się cała oglonię Wink

Noelle

No dobra, Hekate - mogłabyć pojechać z Joan? A Maggie z Ori...
Jeśli macie jakieś zastrzeżenia - możecie sie między sobą powymieniać, ale to już wasza sprawa Smile

(no nie, co za łaskawość z mojej strony... <autoironia>)

Joan P.

(jedzie z Hekatą na jednym koniu, któty się chwieje)
- kurczę, która z nas tyle wazy?
- Obie - pada rafosna odpowiedź Szefowej. - Prowadźże konia do Glasgow.

Maggie

Meg na swoim przypasionym kucyku wyjeżdża przed Aurorę.
-Ooo! Patrz! Patrz! Ewan McGegor! Bierzemy?... Pytanie!! Pewnie, że bierzemy!

Noelle

<Noelle teleportuje się i ląduje na szarych, mglistych uliczkach Londynu>
- O, cześć Hec. Notatki gotowe, więc uznałam, że taka miła wiedźma jak ty nie może chodzić totaj sama. Co dwie głowy to nie jedna.
<gapi się na wszystko>
O, rany... I ten malutki zegarek, Big Ben, i pałac Buckingham, i Greenwitch, i wszystko, wszystko jednak jest...
- Miałoby nie być?
- No wiesz, ponoć Zemsta Roweny dotarła i tutaj. Wiesz, ona jest taka jak Dżuma, jeno we współczesności. Chyba przestanę żreć tyle jajecznicy. W końcu i tutaj można dostać jakieś dobre jedzonko. O, sama popatrz! Cheddar, jakiś pudding i dobra Earl Grey... Mniam...

- Zdaje się, żę przyjechałam tytaj COŚ ROBIĆ, a nie patrzeć, jak ślinisz się na widok sera.
- Widzę, że spłynęło na ciebie nieco mojego CIS-u. Dobra, tutaj widzę napis "Pani Luiza w świecie snów - pościel, koszule nocne, pidżamy, szlafroki i wiele innych - TANIOCHA!!!" Chodżmy tam zobaczyć...